Odpowiedź 'm2' jest prawidłowa, ponieważ przedmiar nawierzchni nieulepszonych, który jest częścią kosztorysowania robót drogowych, oblicza się w metrach kwadratowych. Taki pomiar odnosi się do powierzchni, na której będą prowadzone prace budowlane, co jest standardem w branży budowlanej. Przedmiarowanie w m2 jest szczególnie istotne w kontekście analizowania kosztów wykonania nawierzchni, ponieważ pozwala na dokładne oszacowanie materiałów i robocizny. Na przykład, przy projektowaniu nowej drogi, inżynierowie określają całkowitą powierzchnię, co następnie pozwala na wyliczenie potrzebnej ilości materiałów, takich jak asfalt czy beton, które będą użyte do budowy. W standardach kosztorysowania, takich jak normy DIN, precyzyjne pomiary powierzchni są kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami budowlanymi.
Odpowiedzi 't', 'm3' oraz 'mb' są nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiadają właściwym jednostkom miary dla przedmiarowania nawierzchni nieulepszonych. Odpowiedź 't', oznaczająca tony, sugeruje pomiar masy, co jest niewłaściwe w kontekście przedmiarowania nawierzchni. W przypadku robót drogowych, istotną rolę odgrywa powierzchnia, a nie waga materiałów. Przy przedmiarowaniu nawierzchni istotne jest, aby skoncentrować się na wymiarach powierzchni, co podkreślają standardy branżowe. Z kolei 'm3', czyli metry sześcienne, to jednostka objętości, stosowana zazwyczaj w kontekście materiałów sypkich lub brył, lecz nie dla nawierzchni, która jest płaska. Ostatecznie, 'mb', czyli metry bieżące, jest miarą używaną do pomiaru długości, co również nie jest właściwe dla nawierzchni. W rzeczywistości, stosowanie jednostek niezgodnych z przyjętymi normami prowadzi do błędnych oszacowań kosztów i ilości materiałów, co może spowodować poważne problemy w realizacji projektu. Właściwe podejście do przedmiarowania wymaga zrozumienia różnic między jednostkami miary i ich zastosowaniem w praktyce budowlanej.