Odpowiedź 'powykonawczego' jest poprawna, ponieważ kosztorys powykonawczy jest dokumentem, który sporządza się po zakończeniu realizacji inwestycji w celu rozliczenia rzeczywistych kosztów wykonania robót budowlanych. Zawiera on szczegółowe zestawienie rzeczywiście poniesionych kosztów oraz ewentualnych robót dodatkowych, które nie były przewidziane w pierwotnym kosztorysie. W praktyce, kosztorys powykonawczy stanowi podstawę do rozliczenia z wykonawcą na podstawie rzeczywiście zrealizowanych prac i materiałów, co jest kluczowe w kontekście przejrzystości finansowej projektu budowlanego. W standardach branżowych, takich jak wytyczne FIDIC, podkreśla się znaczenie precyzyjnego dokumentowania kosztów w celu uniknięcia sporów i nieporozumień. Sporządzając kosztorys powykonawczy, warto również uwzględnić dokumentację fotograficzną oraz inne dowody wykonanych robót, co dodatkowo wzmacnia wiarygodność przedstawionych danych.
Odpowiedzi takie jak 'zamienne', 'ofertowe' czy 'inwestorskie' są nieprawidłowe, ponieważ każde z tych pojęć odnosi się do różnych etapów i aspektów procesu inwestycyjnego. Kosztorys zamienny dotyczy sytuacji, gdy następuje zmiana zakresu robót w trakcie realizacji projektu, co nie ma zastosowania po zakończeniu prac. Kosztorys ofertowy z kolei jest dokumentem przedstawiającym szacunkowe koszty wykonania robót przed rozpoczęciem inwestycji i służy do oceny ofert wykonawców, a nie do rozliczenia po wykonaniu prac. Kosztorys inwestorski to dokument przygotowywany przez inwestora, który ma na celu wstępne oszacowanie kosztów w fazie planowania, a nie w końcowej fazie rozliczeniowej. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi to nieporozumienie dotyczące terminologii branżowej oraz brak zrozumienia różnicy między różnymi typami kosztorysów. Kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowe rozliczenie robót po ich zakończeniu wymaga zastosowania odpowiedniego narzędzia, jakim jest kosztorys powykonawczy, który dokładnie odzwierciedla rzeczywiste koszty i warunki realizacji projektu.