Kwalifikacja: BUD.25 - Organizacja, kontrola i sporządzanie kosztorysów robót wykończeniowych w budownictwie

Kosztorysy ślepe, ofertowe i inwestorskie różnią się zasadniczo od kosztorysu powykonawczego, co prowadzi do błędnych wniosków w kontekście korygowania cen po zakończeniu robót. Kosztorys ślepy, znany również jako kosztorys ukryty, nie zawiera szczegółowych informacji o poszczególnych pozycjach kosztowych, co uniemożliwia jakiekolwiek późniejsze rozliczenia w oparciu o rzeczywiste dane. Tego rodzaju dokumentacja jest używana głównie w fazach wstępnych projektowania i nie ma zastosowania w sytuacjach wymagających korekty cen po zakończeniu robót. Kosztorys ofertowy natomiast skupia się na pierwotnej ofercie złożonej przez wykonawcę, w której przedstawiane są wyliczone koszty robót, ale nie uwzględnia on zmian, które mogą wystąpić w trakcie realizacji projektu. Ostateczne rozliczenia powinny opierać się na rzeczywistych kosztach, a nie na szacunkach. Kosztorys inwestorski, z drugiej strony, jest dokumentem stosowanym przez inwestora do oszacowania kosztów całego projektu, lecz również nie daje możliwości korygowania cen na zakończenie robót. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania projektami budowlanymi oraz dla uniknięcia typowych błędów myślowych związanych z interpretacją dokumentacji kosztorysowej. Niezrozumienie, w jaki sposób te różne typy kosztorysów funkcjonują w praktyce, może prowadzić do błędnych decyzji finansowych i problemów w trakcie realizacji projektu.