Bronę talerzową stosuje się przede wszystkim do przykrycia nawozów zielonych, co jest kluczowym zabiegiem w praktykach rolniczych związanych z ochroną i poprawą jakości gleby. Stosowanie brony talerzowej w tym celu umożliwia integrację nawozów z glebą, co prowadzi do lepszego rozkładu materii organicznej, a także zwiększa dostępność składników odżywczych dla roślin. Dzięki zastosowaniu brony talerzowej, nawozy zielone są efektywnie włączane do struktury gleby, co sprzyja ich dekompozycji oraz przekształceniu w substancje odżywcze. Przykładem takiej praktyki może być uprawa roślin strączkowych, które po skoszeniu mogą być używane jako nawozy zielone. Po ich zaoraniu oraz przykryciu brony talerzowej, ich materia organiczna poprawia strukturę gleby i przyczynia się do zwiększenia jej żyzności. Taki sposób działania jest zgodny z rolnictwem zrównoważonym oraz trendami proekologicznymi, które promują odpowiedzialne zarządzanie zasobami naturalnymi.
Pojęcia związane z przykrywaniem nasion po siewie, ścięciem grzbietów skib oraz przerzedzeniem wschodów roślin nie są adekwatne w kontekście funkcji brony talerzowej. Przykrycie nasion po siewie jest zazwyczaj realizowane za pomocą innych narzędzi, takich jak brony wirnikowe lub siewniki, które są zaprojektowane z myślą o precyzyjnym umiejscowieniu nasion w glebie, a następnie ich przykryciu. Broną talerzową nie osiąga się optymalnych wyników w tej dziedzinie, ponieważ jej głównym zadaniem jest mieszanie i spulchnianie gleby, a nie jej zagęszczanie czy precyzyjne osadzanie nasion. Z kolei ścięcie grzbietów skib związane jest bardziej z pracami wykonywanymi na polach po orce, gdzie stosuje się narzędzia takie jak pługi. W przypadku brony talerzowej, jej główną funkcją jest rozdrabnianie i wyrównywanie powierzchni gleby, co nie wiąże się bezpośrednio z tym procesem. Analogicznie, przerzedzenie wschodów roślin jest zabiegiem, który zwykle odnosi się do chwilowego usunięcia części roślin w celu umożliwienia lepszego wzrostu pozostałym, co również nie jest funkcją brony talerzowej. Takie myślenie może wynikać z niepełnego zrozumienia zastosowań poszczególnych narzędzi w uprawie, co prowadzi do nieefektywnego gospodarowania zasobami oraz nieoptymalnych wyników w produkcji rolniczej.