Kiszonka z całych roślin kukurydzy, znana również jako kiszonka kukurydziana, jest klasyfikowana jako pasza objętościowa soczysta. Wynika to z jej wysokiej zawartości wody oraz składników odżywczych, co czyni ją doskonałym źródłem energii i białka dla zwierząt. Kiszonka ta jest uzyskiwana poprzez fermentację świeżych roślin kukurydzy, co pozwala na zachowanie wartości odżywczych, a także korzystne działanie na florę jelitową zwierząt. W praktyce, pasza ta jest wykorzystywana w żywieniu bydła mlecznego i mięsnego, a także w żywieniu trzody chlewnej, co przyczynia się do lepszego przyrostu masy ciała oraz wydajności produkcji mleka. Warto również zaznaczyć, że kiszonka kukurydziana spełnia standardy żywienia zwierząt, zapewniając odpowiednie proporcje składników odżywczych, które są niezbędne dla zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych. Dobrą praktyką jest monitorowanie jakości kiszonki, aby upewnić się, że nie występują w niej substancje toksyczne oraz że jest odpowiednio zbilansowana pod kątem potrzeb żywieniowych zwierząt.
Kiszonka z całych roślin kukurydzy jest często mylona z innymi rodzajami pasz, co prowadzi do nieporozumień w klasyfikacji ich właściwości. Na przykład, niektórzy mogą uważać, że jest to pasza treściwa białkowa, co jest błędnym podejściem. Pasze treściwe białkowe są głównie źródłem białka, podczas gdy kiszonka kukurydziana zawiera więcej węglowodanów i ma wysoką zawartość wody. Ponadto, porównując ją do pasz objętościowych suchych, należy zauważyć, że kiszonka nie ma odpowiedniej charakterystyki, gdyż jest bogata w wilgoć. Pasze objętościowe suche, takie jak siano czy słoma, są zbierane i suszone, co prowadzi do innej wartości odżywczej i zastosowania w żywieniu zwierząt. Również klasyfikacja kiszonki jako treściwej węglowodanowej jest myląca, ponieważ chociaż zawiera węglowodany, jej główną cechą jest soczystość oraz metoda fermentacji, która dostarcza wielu innych korzystnych składników. Błędne zrozumienie tych kategorii pasz może skutkować niewłaściwym żywieniem zwierząt, co z kolei wpływa na ich zdrowie i wydajność. Dobrze jest więc zrozumieć różnice między tymi typami pasz i stosować je zgodnie z zaleceniami ekspertów w dziedzinie zootechniki.