Zdecydowanie poprawna odpowiedź to 36 g wapnia oraz 28 g fosforu. Normy żywienia prośnych loch, które są istotne dla prawidłowego przebiegu prośności i zdrowia przyszłych prosiąt, wskazują, że w okresie prośności od 101 do 111 dni zapotrzebowanie na wapń wynosi 36 g, a na fosfor 28 g. Zapewnienie odpowiedniej ilości tych minerałów jest kluczowe dla zachowania zdrowia i wydajności loch. Wapń jest niezbędny do prawidłowego rozwoju kości i zębów prosiąt, a także odgrywa istotną rolę w procesach metabolicznych samic. Fosfor wspiera rozwój systemu kostnego oraz jest kluczowym składnikiem w procesach energetycznych organizmu. W praktyce, dostosowanie diety loch do ich potrzeb w tym krytycznym okresie jest niezbędne dla utrzymania ich zdrowia oraz zapewnienia wysokiej jakości potomstwa. Warto również zaznaczyć, że niewłaściwe żywienie w tym okresie może prowadzić do problemów zdrowotnych i obniżenia wskaźników produkcyjnych w stadzie.
Odpowiedzi inne niż 36 g wapnia i 28 g fosforu są błędne, ponieważ nie odpowiadają one normom żywieniowym dla prośnych loch w dniu 105 prośności. Wapń i fosfor odgrywają fundamentalną rolę w zdrowiu loch oraz prawidłowym rozwoju prosiąt. Odpowiedzi wskazujące na wartości takie jak 25 g wapnia i 20 g fosforu, 27 g wapnia i 21 g fosforu, czy 18 g wapnia i 14 g fosforu mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia wzrostu zapotrzebowania na te składniki mineralne w czasie ciąży. Mitem jest przekonanie, że niższe dawki mogą być wystarczające, co może prowadzić do niedoborów, osłabienia struktury kości oraz problemów z reprodukcją. Niekiedy błędne odpowiedzi mogą wynikać z pomyłek w interpretacji tabel żywieniowych lub z braku uwagi na specyfikę okresu prośności. Warto edukować się w zakresie odpowiednich norm żywieniowych, aby uniknąć takich nieporozumień, gdyż ich błędne stosowanie może mieć dalekosiężne konsekwencje zdrowotne i produkcyjne dla zwierząt, a tym samym dla gospodarstwa. Odpowiednia suplementacja wapnia i fosforu jest kluczowa dla zapewnienia zdrowia loch oraz ich potomstwa, co w praktyce przekłada się na rentowność produkcji trzody chlewnej.
