Mocznik jest nawozem azotowym, który można stosować dolistnie w formie wodnego roztworu. Jego rozpuszczalność w wodzie oraz niskie ryzyko fitotoksyczności sprawiają, że jest idealnym kandydatem do aplikacji dolistnej. Stosowanie mocznika w takich formach pozwala na szybkie dostarczenie azotu roślinom, co jest szczególnie ważne w okresach intensywnego wzrostu. Dzięki aplikacji dolistnej można efektywnie zwiększyć plon i poprawić jakość plonów, zwłaszcza w uprawach takich jak zboża, kukurydza czy warzywa. Zgodnie z zaleceniami dobrych praktyk rolniczych, dolistne nawożenie mocznikiem powinno być przeprowadzane w odpowiednich warunkach atmosferycznych, unikając aplikacji w czasie silnego nasłonecznienia, aby zminimalizować ryzyko parowania roztworu. Przykładowo, mocznik może być stosowany w stężeniu od 3% do 5% w postaci roztworu, co zapewnia optymalne wchłanianie składników odżywczych przez liście.
Siarczan amonu, saletra amonowa i saletrzak, mimo że są nawozami azotowymi, nie są zalecane do stosowania dolistnego w formie wodnego roztworu. Siarczan amonu ma ograniczoną rozpuszczalność w wodzie oraz może powodować fitotoksyczność, zwłaszcza w wyższych stężeniach, co czyni go mniej odpowiednim do aplikacji dolistnej. Saletra amonowa z kolei, będąc nawozem szybko działającym, może prowadzić do wypalenia liści, jeśli zostanie zastosowana w nieodpowiednich warunkach, takich jak wysoka temperatura czy silne nasłonecznienie. Saletrzak, który jest mieszanką saletry i mocznika, również nie jest preferowany do aplikacji dolistnej, ponieważ jego skład chemiczny może powodować niepożądane reakcje w przypadku kontaktu z liśćmi, a jego działanie jest bardziej efektywne przy aplikacji do gleby. Typowe błędy myślowe związane z tymi nawozami obejmują mylenie ich z mocznikiem i zakładanie, że wszystkie nawozy azotowe mają podobne właściwości oraz efektywność w stosowaniu dolistnym. Zrozumienie specyfiki każdego z nawozów oraz ich reakcji na środowisko jest kluczowe do skutecznego nawożenia i może przyczynić się do znacznego obniżenia efektywności zabiegów agrotechnicznych.