Saletrzak, znany również jako saletra amonowa, jest uznawany za nawóz o szybkim działaniu ze względu na swoją wysoką rozpuszczalność w wodzie i łatwość, z jaką azot w nim zawarty może być przyswajany przez rośliny. Główne składniki saletrzaku, czyli azot w formie azotanowej i amonowej, szybko dostarczają roślinom niezbędnego składnika pokarmowego, co przekłada się na ich zdrowy wzrost i rozwój. Użycie saletrzaku jest szczególnie zalecane w okresach intensywnego wzrostu roślin, na przykład wiosną, kiedy zapotrzebowanie na azot jest największe. Dobrą praktyką jest stosowanie saletrzaku w połączeniu z nawadnianiem, co zwiększa efektywność nawożenia. Saletrzak jest także powszechnie stosowany w uprawach warzyw oraz w rolnictwie ekologicznym, co potwierdza jego wszechstronność i znaczenie w nowoczesnym rolnictwie.
Siarczan amonowy, woda amoniakalna oraz mocznik to nawozy azotowe, jednak różnią się one właściwościami oraz czasem działania. Siarczan amonowy jest nawozem, który dostarcza azot w postaci amonowej, co oznacza, że jego dostępność dla roślin jest ograniczona w porównaniu do saletrzaku. Rośliny mogą przyswajać azot w formie amonowej dopiero po jego przekształceniu przez mikroorganizmy glebowe do formy azotanowej, co sprawia, że działanie siarczanu amonowego nie jest tak szybkie. Woda amoniakalna, choć również zawiera azot, jest mniej powszechnie stosowana w uprawach rolniczych ze względu na ryzyko odparowania amoniaku oraz możliwe toksyczne działanie na rośliny w wysokich stężeniach. Mocznik, z drugiej strony, jest nawozem organicznym, który również wymaga procesu przemiany w glebie, aby azot stał się dostępny dla roślin, co sprawia, że jego działanie również nie jest natychmiastowe. Błędne rozumienie tych różnych nawozów i ich sposobu działania może prowadzić do nieefektywnego nawożenia, co w dłuższej perspektywie wpływa na plony oraz zdrowie roślin. Ważne jest, aby przy wyborze nawozu kierować się nie tylko jego zawartością azotu, ale również jego formą i sposobem przyswajania przez rośliny.