Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej

Wybór miejsca w płodozmianie po roślinach motylkowych jest kluczowy dla dalszej uprawy i zarządzania glebą. Rośliny wymagające głębokiej warstwy uprawnej, mimo że mogą dobrze rozwijać się w stabilnych warunkach, niekoniecznie korzystają z azotowych zasobów zgromadzonych przez rośliny motylkowe. Wybór roślin, które mają małe zapotrzebowanie na ten składnik, prowadzi do niewykorzystania korzyści z ich wcześniejszej uprawy. Ponadto, rośliny wymagające gleb o odczynie zasadowym mogą nie być odpowiednio dopasowane do gleby, która po roślinach motylkowych może mieć charakter bardziej obojętny lub lekko kwaśny, co również wpływa na ich wzrost. Wybór roślin z najwyższym zapotrzebowaniem na fosfor i potas może wydawać się logiczny, jednak te składniki odżywcze nie są wytwarzane przez rośliny motylkowe ani przez proces wiązania azotu, co oznacza, że ich uprawa nie korzysta z tego, co gleba zyskała. Kluczowe jest zrozumienie, że rośliny motylkowe są najlepsze jako prekursorzy dla roślin o wysokim zapotrzebowaniu na azot, a nie dla tych, które koncentrują się na innych składnikach odżywczych. Wybierając niewłaściwe rośliny na następne uprawy, można znacznie osłabić potencjał gleby i wartość plonów.