Wysmalanie to zjawisko, które może wystąpić w przypadku pszenicy ozimej przy zamarzniętej glebie i silnych wiatrach. Polega na usychaniu roślin z powodu braku odpowiedniej wilgotności, a w ekstremalnych warunkach może prowadzić do ich obumierania. W sytuacji, gdy gleba jest zamarznięta, a rośliny nie mają dostępu do wody, silne wiatry mogą dodatkowo zwiększać transpirację, co prowadzi do szybszego wyczerpywania zapasów wody w tkankach roślinnych. W praktyce, rolnicy powinni monitorować warunki atmosferyczne oraz stan gleby, aby zminimalizować ryzyko wysmalania. Dobrą praktyką jest stosowanie mulczu lub zabezpieczeń, które mogą pomóc w zatrzymaniu wilgoci w glebie oraz osłonić rośliny przed szkodliwym działaniem wiatru. Warto także rozważyć stosowanie odmian pszenicy bardziej odpornych na niekorzystne warunki atmosferyczne, co może znacząco wpłynąć na plonowanie i jakość ziarna.
Porastanie, wylęganie i wymarzanie to pojęcia, które dotyczą różnych aspektów wzrostu i rozwoju roślin, jednak ich zastosowanie w kontekście pszenicy ozimej przy zamarzniętej glebie i silnych wiatrach jest nieprawidłowe. Porastanie odnosi się do sytuacji, w której nasiona kiełkują w niewłaściwych warunkach, co nie ma miejsca przy pełnym zamarznięciu gleby. Wylęganie dotyczy procesu, w którym młode rośliny wyrastają z nasion, ale nie jest to czynnik związany z zimowymi warunkami czy silnymi wiatrami. W przypadku pszenicy ozimej, wylęganie może być korzystne w odpowiednich warunkach, jednak nie jest to zjawisko związane z zamarzniętą glebą. Wymarzanie z kolei wskazuje na śmierć roślin z powodu ekstremalnych mrozów, ale w omawianym przypadku to nie silny mróz, lecz brak wilgoci i silne wiatry, które prowadzą do wysmalania, są bardziej krytycznym czynnikiem. Rozwój mylnych wniosków może wynikać z braku zrozumienia mechanizmów, które wpływają na kondycję roślin w trudnych warunkach. W praktyce rolniczej istotne jest zrozumienie wszystkich procesów, które mogą wpływać na uprawy w sezonie zimowym oraz umiejętność ich monitorowania.