Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej

Wybór odpowiedzi dotyczących łuszczyn rzepaku ozimego i jarego, ziarniaków pszenicy i owsa, oraz nasion i kolb kukurydzy może wydawać się na pierwszy rzut oka logiczny, jednakże nie uwzględnia kluczowych różnic w zawartości białka w tych grupach roślinnych. Rzepak, choć jest cennym źródłem oleju, nie jest znany z wysokiej zawartości białka, której poziom wynosi zaledwie od 20% do 25%. Z kolei pszenica i owies, popularne zboża, oferują białko, ale ich zawartość tej substancji odżywczej zazwyczaj oscyluje w granicach 10% do 15%. Kukurydza, mimo że stanowi podstawowy składnik diety w wielu kulturach, również nie jest bogatym źródłem białka, a jej zawartość białka wynosi od 8% do 10%. Stąd wynika, że odpowiedzi te nie są najlepszymi źródłami białka w porównaniu do łubinu i grochu. Typowym błędem myślowym jest ocena wartości odżywczej roślin na podstawie ich popularności w diecie, a nie rzeczywistej analizy zawartości składników odżywczych. Dla osób planujących dietę bogatą w białko roślinne, istotne jest uwzględnienie strączkowców, które są nie tylko odżywcze, ale także sprzyjają zdrowiu układu pokarmowego oraz wspierają zrównoważony rozwój rolnictwa poprzez poprawę jakości gleby.