Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej

Stosowanie obornika bezpośrednio przed uprawą roślin takich jak lucerna, bobik czy peluszka może prowadzić do problemów agronomicznych i zdrowotnych. Lucerna, będąca rośliną strączkową, ma zdolność wiązania azotu z powietrza, co oznacza, że jej potrzeby pokarmowe różnią się od kukurydzy. Obornik aplikowany tuż przed siewem może hamować rozwój korzeni lucerny, co skutkuje obniżoną wydajnością plonu. W przypadku bobiku, podobnie jak w przypadku lucerny, zbyt duża ilość azotu może prowadzić do nadmiernego wzrostu wegetatywnego przy jednoczesnym ograniczeniu kwitnienia, co negatywnie wpływa na plenność. Peluszka, również roślina strączkowa, może doświadczać problemów z chorobami grzybowymi, które mogą być potęgowane przez organiczny materiał nawozowy, jeśli nie jest odpowiednio przekompostowany. Ponadto, stosowanie obornika tuż przed siewem może prowadzić do strat azotu w wyniku jego wypłukiwania, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony środowiska oraz efektywności nawożenia. Właściwe praktyki zarządzania nawożeniem wymagają planowania i stosowania obornika z odpowiednim wyprzedzeniem, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie dostępnych składników pokarmowych oraz zminimalizowanie ryzyka chorób i niedoborów w glebie.