Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Zawód: Technik rolnik, Technik agrobiznesu
Jaką paszę objętościową soczystą można wymienić?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kiszonka z kukurydzy jest typową paszą objętościową soczystą, charakteryzującą się wysoką zawartością wody oraz substancji odżywczych. Jest ona wytwarzana z całych roślin kukurydzy, które są fermentowane w hermetycznie zamkniętych silosach. Proces fermentacji pozwala na zachowanie wartości odżywczych roślin oraz zapewnia ich długotrwałe przechowywanie. Kiszonka z kukurydzy dostarcza paszowcom nie tylko energii, ale także błonnika, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego zwierząt. W hodowli bydła, zwłaszcza mlecznego, kiszonka ta staje się kluczowym składnikiem diety, wspomagając produkcję mleka oraz wzrost masy ciała. Przykładowo, w standardach i dobrych praktykach żywieniowych dla bydła, zaleca się stosowanie kiszonki z kukurydzy jako podstawowego źródła energii w połączeniu z innymi paszami, jak śruty białkowe, co zwiększa efektywność żywienia. Dodatkowo, kiszonka z kukurydzy ma pozytywny wpływ na smakowitość paszy, co zachęca zwierzęta do jej spożycia.
Pójło z otrąb pszennych nie jest paszą objętościową soczystą, a raczej paszą treściwą, która skupia się na wysokiej zawartości białka i energii. Otręby pszenne zawierają dużą ilość błonnika, ale ich struktura nie pozwala na uzyskanie soczystości. Z kolei preparat mlekozastępczy jest stosowany w żywieniu młodych zwierząt, takich jak cielęta, i służy jako substytut mleka, koncentrując się na dostarczaniu niezbędnych składników odżywczych, ale nie ma charakterystyki paszy objętościowej. Śruta poekstrakcyjna rzepakowa to kolejny przykład paszy treściwej, bogatej w białko, lecz także nie spełniającej kryteriów paszy soczystej. Wybór niewłaściwych pasz może wynikać z niepełnego zrozumienia ich właściwości, co prowadzi do błędnych przekonań o ich zastosowaniu w diecie zwierząt. Kluczowe jest, aby pasze objętościowe soczyste, takie jak kiszonka z kukurydzy, były wykorzystywane w odpowiednich proporcjach w diecie, aby zaspokoić potrzeby pokarmowe zwierząt, co jest podkreślane w standardach żywieniowych. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do obniżenia wydajności produkcyjnej i zdrowotnych problemów zwierząt.