Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej

Wybór żelaza, fosforu lub potasu jako głównych składników nawozowych dla jęczmienia browarnego może prowadzić do nieefektywnego nawożenia i obniżenia plonów. Żelazo, choć istotne dla procesu fotosyntezy, występuje w glebie w wystarczających ilościach i jego niedobór rzadko występuje w kulturach zbożowych. Przekroczenie dawek żelaza może prowadzić do toksyczności i osłabienia roślin. Fosfor, natomiast, odgrywa kluczową rolę w procesach energetycznych oraz rozwoju korzeni, ale jego nadmiar również nie jest zalecany. Nadmierne stosowanie fosforu może prowadzić do zjawiska eutrofizacji wód gruntowych oraz obniżenia dostępności innych składników odżywczych. Potas jest ważny dla regulacji gospodarki wodnej roślin, ale w przypadku jęczmienia kluczowym składnikiem pozostaje azot. Zbyt duża ilość potasu w nawożeniu może prowadzić do zakłóceń w pobieraniu innych minerałów, jak magnez czy wapń, co z kolei może negatywnie wpływać na rozwój i plonowanie roślin. Dlatego, z punktu widzenia dobrych praktyk agronomicznych, powinno się zawsze priorytetowo traktować kontrolę nad poziomem azotu oraz jego odpowiednią dawkę, aby zoptymalizować wzrost i rozwój jęczmienia browarnego.