Łubin żółty (Lupinus luteus) jest najodpowiedniejszą rośliną motylkową grubonasienną do uprawy na glebach lekkich o odczynie lekko kwaśnym ze względu na swoje właściwości agronomiczne oraz wymagania siedliskowe. Gleby lekkie charakteryzują się niską zawartością próchnicy, co wpływa na ich zdolność do zatrzymywania wody oraz składników odżywczych. Łubin żółty jest rośliną, która dobrze adaptsuje się do takich warunków i może efektywnie wykorzystywać dostępne zasoby. Roślina ta ma zdolność do wiązania azotu atmosferycznego w wyniku symbiozy z bakteriami Rhizobium, co poprawia żyzność gleby. Umożliwia to również ograniczenie stosowania nawozów azotowych, co jest korzystne zarówno dla środowiska, jak i dla ekonomiki produkcji. Dodatkowo, łubin żółty wzbogaca glebę w organiczne substancje, co poprawia jej strukturę oraz właściwości fizykochemiczne, przyczyniając się do lepszego wzrostu kolejnych roślin w płodozmianie. W praktyce rolniczej stosowanie łubinu żółtego w płodozmianie ma na celu nie tylko zwiększenie plonów, ale również utrzymanie bioróżnorodności oraz poprawę zdrowotności gleby.
Soja, bobik oraz łubin biały są również roślinami motylkowymi, jednak ich wymagania siedliskowe oraz preferencje glebowe różnią się od tych, które posiada łubin żółty. Soja (Glycine max) preferuje gleby o wyższej zawartości składników odżywczych i lepszej strukturze. Roślina ta jest najbardziej efektywna na glebach zasadowych lub neutralnych, a jej uprawa na glebach lekko kwaśnych może prowadzić do obniżenia plonów z uwagi na ograniczoną zdolność rośliny do absorpcji niezbędnych składników mineralnych. Bobik (Vicia faba) z kolei wymaga gleb o średniej lub wysokiej zasobności w składniki pokarmowe oraz dobrze zorganizowanej struktury, co czyni go mniej odpowiednim na gleby lekkie, gdzie struktura i zawartość próchnicy są kluczowe. Łubin biały (Lupinus albus) również preferuje gleby bardziej zasobne i o neutralnym pH. Typowym błędem przy wyborze roślin do płodozmianu jest zignorowanie lokalnych warunków glebowych i preferencji poszczególnych gatunków. Wybór niewłaściwej rośliny może prowadzić do obniżenia plonów, zwiększenia kosztów uprawy oraz negatywnego wpływu na zdrowotność gleby. Ważne jest, aby farmerzy dokładnie analizowali parametry glebowe, zanim zdecydują się na konkretne rośliny, co z kolei powinno opierać się na wiedzy o ich biologicznych i agrotechnicznych wymaganiach.