Obliczenie średniego zużycia paszy na 1 kilogram masy ciała tucznika polega na podzieleniu całkowitej ilości pobranej paszy przez przyrost masy ciała. W tym przypadku tucznik przyrósł 80 kg, a pobrał 250 kg mieszanki pełnoporcjowej. Zatem średnie zużycie paszy wynosi 250 kg / 80 kg = 3,13 kg na 1 kg masy ciała. Taki wskaźnik jest istotny w hodowli zwierząt, ponieważ pozwala ocenić efektywność wykorzystania paszy, co ma bezpośredni wpływ na koszty produkcji. W praktyce, im niższy wskaźnik zużycia paszy, tym lepsza efektywność tuczu, co oznacza lepsze wykorzystanie składników pokarmowych. Standardy branżowe wskazują, że efektywność paszowa powinna być monitorowana w każdym stadzie, aby optymalizować koszty żywienia i osiągać lepsze wyniki produkcyjne. Wiedza na temat efektywności wykorzystania paszy jest niezbędna dla każdego hodowcy, aby podejmować świadome decyzje dotyczące żywienia i zarządzania stadem.
W przypadku obliczania zużycia paszy na jednostkę masy ciała tucznika, istotne jest zrozumienie, że każdy wskaźnik powinien być oparty na rzeczywistych danych dotyczących przyrostu masy i pobrania paszy. Warianty odpowiedzi, które sugerują zużycie paszy niższe lub wyższe od 3,13 kg, mogą wynikać z nieprawidłowego pomysłu opartego na zrozumieniu efektywności tuczu. Na przykład wybór 2,50 kg zakłada, że tuczniki mogłyby przybierać na wadze w sposób bardziej efektywny, co jest niezgodne z danymi przedstawionymi w pytaniu. W hodowli zwierząt, każdy rodzaj paszy ma określoną wartość odżywczą, a zbyt niskie zużycie paszy na kilogram masy ciała może sugerować, że zwierzęta nie otrzymują wystarczającej ilości składników odżywczych, co negatywnie wpłynie na ich zdrowie i wydajność. Również wskazanie 3,50 kg błędnie zakłada, że wydajność tuczu jest niższa, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania żywieniem i zwiększonych kosztów. Taki błąd myślowy często wynika z braku zrozumienia zależności pomiędzy masą ciała, przyrostem a ilością paszy. Koncepcje te są fundamentalne w naukach o zwierzętach i powinny być stosowane w praktyce hodowlanej w celu osiągnięcia optymalnych wyników.