Mokra zgnilizna to choroba wywoływana przez patogeny, najczęściej grzyby, które rozwijają się w warunkach wysokiej wilgotności i temperatury. W źle wietrzonych pryzmach ziemniaków, gdzie panują podwyższone wartości wilgotności względnej i temperatura, warunki te stają się sprzyjające dla rozwoju chorób. Grzyby takie jak Fusarium, Phytophthora i inne mogą powodować zgniliznę bulw, co prowadzi do ich degradacji i strat w plonach. Przechowywanie ziemniaków w odpowiedniej temperaturze (około 4-7°C) oraz zapewnienie dobrego wietrzenia jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wystąpienia mokrej zgnilizny. Warto także monitorować poziom CO2, ponieważ jego zwiększone stężenie sprzyja rozwojowi patogenów. Zastosowanie środków ochrony roślin oraz regularne kontrole jakości przechowywanych bulw mogą skutecznie ograniczyć ryzyko wystąpienia tej choroby.
Parch zwykły, czarna nóżka i rizoktonioza to inne choroby, które mogą występować u ziemniaków, ale ich przyczyny i warunki sprzyjające rozwojowi są odmienne. Parch zwykły, wywoływany przez bakterie, jest bardziej związany z nieodpowiednim nawożeniem i niewłaściwą gospodarką wodną, a jego rozwój nie jest bezpośrednio związany z wysoką wilgotnością czy stężeniem CO2. Często problem ten występuje w warunkach zbyt suchej gleby. Czarnej nóżki, spowodowanej przez grzyby z rodzaju Rhizoctonia, to choroba, która również może być obecna w warunkach wysokiej wilgotności, ale jej rozwój jest związany z uszkodzeniem systemu korzeniowego i nieprawidłowym nawożeniem. Rizoktonioza to choroba, która często występuje w warunkach wysokiej temperatury gleby i nadmiernej wilgotności, jednak nie jest bezpośrednio związana ze stanem powietrza, jak w przypadku mokrej zgnilizny. Dlatego wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnorodności patogenów oraz związanych z nimi objawów i przyczyn chorób roślinnych. Właściwe zrozumienie warunków, w jakich rozwijają się poszczególne patogeny, jest kluczowe dla skutecznej ochrony upraw oraz minimalizacji strat w plonach.