Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej

Siarczan amonu jest źródłem azotu, które często jest stosowane w nawożeniu, jednak jego działanie nie jest tak szybkie jak w przypadku saletry amonowej. Siarczan amonu dostarcza azot głównie w postaci amonowej, co sprawia, że jego przyswajanie przez rośliny może być opóźnione w zimnych warunkach wiosennych, co jest kluczowym momentem dla ozimin. Dodatkowo, siarczan amonu wprowadza do gleby siarkę, co może być korzystne w dłuższym okresie, ale nie zawsze jest to priorytet w kontekście natychmiastowych potrzeb roślin. Mocznik z kolei, mimo że jest bardzo stężonym źródłem azotu, wymaga przekształcenia w amoniak przez mikroorganizmy glebowe, co sprawia, że jego efekt nawożenia może być opóźniony i mniej efektywny w początkowej fazie wegetacji. Superfosfat pojedynczy, choć jest dobrym źródłem fosforu, nie dostarcza azotu, co czyni go niewłaściwym wyborem na wiosenne nawożenie ozimin, które wymaga przede wszystkim azotu dla optymalnego wzrostu. W praktyce, wybór niewłaściwego nawozu na etapie wiosennego rozwoju roślin może prowadzić do opóźnienia wegetacji i mniejszych plonów, co jest przyczyną nieefektywności agrotechnicznych. Zrozumienie roli poszczególnych składników nawozów oraz ich wpływu na rozwój roślin jest kluczowe dla efektywnego zarządzania produkcją rolniczą.