Poprawna odpowiedź to 50 kg fosforu na 1 ha, co wynika z analizy wymagań pokarmowych rośliny oraz stopnia wykorzystania nawozu. Roślina potrzebuje 60 kg P<sub>2</sub>O<sub>5</sub>, z czego 40 kg jest pobierane z gleby. Oznacza to, że pozostałe 20 kg musi być dostarczone przez nawożenie. Jednakże, ponieważ stopień wykorzystania nawozu wynosi 40%, tylko 40% wysianego fosforu będzie dostępne dla rośliny. Aby obliczyć, ile fosforu należy wysiać, stosujemy wzór: ilość wysiewu = ilość fosforu potrzebna / stopień wykorzystania. W tym przypadku, 20 kg (które należy dostarczyć) podzielone przez 0,4 (40% efektywności) daje nam 50 kg. Takie obliczenia są kluczowe w rolnictwie, aby zapewnić optymalny wzrost roślin oraz minimalizować straty nawozów. Stosowanie tego rodzaju analizy pozwala na zrównoważony rozwój produkcji rolniczej oraz dbanie o zasoby środowiska.
Wybór błędnych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia zależności między przyswajaniem składników pokarmowych a ich dostępnością w glebie. Odpowiedzi sugerujące ilości 20 kg, 30 kg czy 40 kg fosforu nie uwzględniają pełnego obrazu wymagań rośliny i efektywności stosowanego nawozu. Na przykład, odpowiedź 20 kg wynika z pomyłkowego założenia, że to wystarczająca ilość, by pokryć brakujące składniki, nie biorąc pod uwagę rzeczywistej efektywności nawozów. Odpowiedź 30 kg również jest myląca, ponieważ nie odpowiada na faktyczne potrzeby rośliny, które w tym przypadku są wyższe. W przypadku 40 kg, błąd polega na nieuznawaniu, że zaledwie 40% tej ilości będzie wykorzystywane przez rośliny, co z kolei prowadzi do zupełnie nieadekwatnego zaspokojenia potrzeb roślinnych. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia nawożenia mogą prowadzić do niewystarczających plonów, co z kolei negatywnie wpływa na efektywność ekonomiczną produkcji rolnej. Właściwe planowanie nawożenia jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, co pozwala na maksymalne wykorzystanie dostępnych zasobów glebowych oraz nawozów, a także redukcję ich strat do środowiska.