Odpowiedź 'dwie doby po porodzie' jest poprawna, ponieważ dosadzanie obcych prosiąt do lochy karmiącej powinno być przeprowadzane w odpowiednim okresie, aby zapewnić maksymalne korzyści zdrowotne i rozwojowe zarówno dla nowo dosadzonych prosiąt, jak i dla lochy. W ciągu pierwszych dwóch dni po porodzie, locha wydziela siarę, która jest niezwykle bogata w przeciwciała i składniki odżywcze, niezbędne dla nowo narodzonych prosiąt. Dosadzenie obcych prosiąt w tym czasie sprzyja ich lepszemu przyswajaniu tych cennych składników, co z kolei wpływa na ich odporność i przyrosty masy ciała. Z doświadczenia wynika, że takie praktyki sprzyjają zminimalizowaniu stresu u prosiąt oraz poprawiają ogólną kondycję stada. Ponadto, zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi i standardami hodowlanymi, takie podejście zwiększa szansę na udane odchowanie prosiąt oraz ich przyszłą wydajność produkcyjną, co jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w hodowli trzody chlewnej.
Odpowiedzi sugerujące dosadzanie prosiąt w szczycie laktacji, trzy doby po porodzie lub po zakończeniu wydzielania siary są błędne, ponieważ każde z tych podejść pomija kluczowe aspekty biologi lochy oraz potrzeb prosiąt. W szczycie laktacji, locha jest już na etapie wysokiego zapotrzebowania energetycznego, a dodatkowe prosięta mogą wprowadzać niepotrzebny stres, co negatywnie wpłynie na wydajność laktacji i zdrowie lochy. Z kolei dosadzanie prosiąt trzy doby po porodzie opóźnia ich kontakt z siarą, co prowadzi do spadku odporności i gorszych wyników zdrowotnych. Po zakończeniu wydzielania siary prosięta nie uzyskują kluczowych przeciwciał, co obniża ich szansę na przetrwanie i rozwój. W praktyce, dosadzanie obcych prosiąt powinno być zatem przeprowadzane w precyzyjnie określonym czasie, aby maksymalizować korzyści zarówno dla lochy, jak i dla prosiąt, a każdy ze wskazanych błędnych terminów prowadzi do nieodwracalnych konsekwencji w hodowli. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk w hodowli, należy pamiętać, że każdy okres stresu dla zwierząt, niezależnie od ich wieku, może prowadzić do osłabienia ich odporności oraz zwiększenia podatności na choroby. Z tego powodu kluczowe jest, aby podejmować decyzje o dosadzaniu z rozmysłem i wiedzą, aby wspierać zdrowe i zrównoważone stado.