Poprawna odpowiedź to 52,5 kg, ponieważ aby obliczyć ilość jęczmienia potrzebną do przygotowania mieszanki dla 10 tuczników na 7 dni, musimy najpierw obliczyć całkowite zapotrzebowanie na mieszankę. Jeśli jeden tucznik zjada dziennie 2,5 kg, to przez 7 dni 10 tuczników pochłonie 10 * 2,5 kg/dzień * 7 dni = 175 kg mieszanki. Receptura ustala, że jęczmień stanowi 30% tej mieszanki. Zatem, aby obliczyć ilość jęczmienia, musimy pomnożyć 175 kg przez 0,3 (30%): 175 kg * 0,3 = 52,5 kg. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt, gdzie precyzyjne obliczanie składników diety jest kluczowe dla zdrowia i wydajności tuczników. Utrzymanie odpowiednich proporcji składników w diecie zwierząt nie tylko wpływa na ich wzrost, ale również na ogólną jakość mięsa. Przykładowo, pomaga to w optymalizacji kosztów paszy oraz maksymalizacji przyrostów masy ciała, co jest istotne w produkcji zwierzęcej.
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia w zakresie obliczeń dotyczących zapotrzebowania na paszę. Często błędne kalkulacje dotyczące ilości mieszanki mogą prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania potrzebnych składników. Na przykład, jeśli ktoś policzy 10 tuczników przez 7 dni, ale nie uwzględni dziennego spożycia 2,5 kg na tucznik, może podać nieprawidłowe wartości, zaokrąglając lub pomijając kluczowe informacje. Tego rodzaju podejście może również prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia proporcji składników w mieszance. W rzeczywistości, niektóre osoby mogą mylnie przyjąć, że jęczmień stanowi większy lub mniejszy procent mieszanki, co z kolei wpływa na całkowite zapotrzebowanie. Obliczenia w produkcji paszy muszą być dokładne, by nie tylko spełniały normy zdrowotne, ale również zapewniały efektywność ekonomiczną. Zrozumienie struktury mieszanki oraz umiejętność przeliczenia składników na podstawie rzeczywistych potrzeb zwierząt jest kluczowe dla efektywności produkcji zwierzęcej. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie weryfikować dane i stosować się do wytycznych dotyczących żywienia, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do suboptymalnej wydajności tuczników.