Aby obliczyć ilość saletry amonowej (34% N) potrzebnej do zasilenia 2 ha łąki w pierwszej dawce, należy najpierw ustalić, ile azotu jest wymagane dla łąki. W przypadku dawki 170 kg N/ha, dla 2 ha potrzebne będzie 340 kg N (170 kg N/ha x 2 ha). Pierwsza dawka stanowi 50% całkowitej dawki, co oznacza, że potrzebujemy 170 kg N (340 kg N x 50%). Następnie, aby obliczyć ilość saletry amonowej, należy uwzględnić jej zawartość azotu. 34% N w saletrze amonowej oznacza, że w 100 kg tego nawozu znajduje się 34 kg azotu. Aby uzyskać 170 kg N, potrzebujemy 500 kg saletry amonowej (170 kg N / 0,34). Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami nawożenia, które wskazują na konieczność precyzyjnego dobrania dawek nawozów w zależności od potrzeb roślin oraz specyfiki gleby. Właściwe stosowanie nawozów azotowych pozwala nie tylko na uzyskanie wysokich plonów, ale także na ochronę środowiska, poprzez uniknięcie nadmiernego nawożenia.
W przypadku prób określenia ilości saletry amonowej potrzebnej dla 2 ha łąki, można napotkać kilka typowych błędów obliczeniowych i koncepcyjnych. Jednym z najczęstszych błędów jest nieprawidłowe obliczenie całkowitej ilości azotu na podstawie powierzchni użytku. Aby prawidłowo obliczyć, ile azotu jest wymagane, należy pomnożyć dawkę azotu (170 kg N/ha) przez powierzchnię (2 ha), co daje 340 kg N. Niektórzy mogą błędnie przyjąć mniejszą ilość azotu, co prowadzi do zaniżenia wymagań dla roślin. Kolejny typowy błąd to niedostateczne uwzględnienie procentowej zawartości azotu w nawozie. Saletra amonowa zawiera 34% N, co oznacza, że jedynie część zastosowanej masy nawozu dostarczy wymaganą ilość azotu. Nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do sytuacji, w której rośliny nie otrzymują wystarczającej ilości azotu, co skutkuje obniżeniem plonów. Czasami można spotkać się z próbą uproszczenia obliczeń poprzez pominięcie procentowej zawartości azotu w nawozie, co jest niewłaściwym podejściem, szczególnie w kontekście profesjonalnego nawożenia. Dobre praktyki w zakresie nawożenia wskazują na konieczność dokładnego obliczania dawek nawozów oraz ich składu, co pozwala zminimalizować ryzyko zarówno niedoborów, jak i nadmiaru składników odżywczych, a tym samym optymalizować plony i chronić środowisko.