Bydło, zwłaszcza rasy mleczne, jest największym źródłem emisji metanu w wyniku procesów trawiennych. Metan jest produktem fermentacji w żwaczu, gdzie mikroorganizmy rozkładają pokarm. W przypadku bydła, ilość metanu generowanego podczas trawienia jest znacząco wyższa niż u innych zwierząt gospodarskich, takich jak świnie czy kury. Szacuje się, że jeden dorosły osobnik bydła może emitować od 100 do 200 kg metanu rocznie. Zmniejszenie emisji metanu z hodowli bydła staje się kluczowym elementem polityki ochrony środowiska. Praktyczne działania, takie jak zmiana diety, wprowadzenie dodatków paszowych, które ograniczają produkcję metanu, oraz poprawa zarządzania oborami, mogą znacząco zmniejszyć te emisje. Dobre praktyki w hodowli bydła obejmują także regularne monitorowanie zdrowia zwierząt oraz optymalizację ich żywienia, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie składników pokarmowych i redukcję emisji gazów cieplarnianych. Zgodnie z normami ISO 14064, które dotyczą pomiaru redukcji emisji, takie działania są nie tylko korzystne dla środowiska, ale również mogą przynieść korzyści ekonomiczne dla hodowców.
Choć inne zwierzęta gospodarskie, takie jak świnie, konie czy kury, również przyczyniają się do zanieczyszczenia powietrza, ich wpływ na emisję metanu jest znacznie mniejszy w porównaniu do bydła. Świnie wytwarzają metan głównie poprzez fermentację w jelicie grubym, a ilość emitowanego gazu jest niższa niż u bydła. Konie, jako zwierzęta monogastryczne, również emitują mniej metanu, ponieważ ich system trawienny funkcjonuje inaczej niż u przeżuwaczy. Kury, z kolei, produkują minimalne ilości metanu, głównie w wyniku procesów trawień. Dlatego przypisanie większego znaczenia metanowi emitowanemu przez te zwierzęta może prowadzić do nieporozumień w zakresie strategii redukcji emisji. Istnieje także powszechne przekonanie, że wszystkie zwierzęta hodowlane mają taki sam wpływ na środowisko, co jest nieprawdziwe. Zrozumienie różnic w procesach trawiennych poszczególnych grup zwierząt jest kluczowe dla efektywnego zarządzania emisjami gazów cieplarnianych. Właściwe podejście do hodowli zwierząt powinno uwzględniać różnice w ich biologii i fizjologii, co pozwoli na skuteczniejszą redukcję emisji oraz lepsze dostosowanie strategii do specyfiki danego gatunku.