Poprawna odpowiedź wynika z obliczeń opartych na standardach dotyczących dobrostanu zwierząt, które wskazują, że minimalna powierzchnia kojca dla jednego cielęcia o masie 135 kg wynosi 1,5 m². W przypadku kojca zbiorowego, gdzie przebywają dwa lub więcej cieląt, konieczne jest zapewnienie odpowiedniej przestrzeni, aby zwierzęta mogły swobodnie się poruszać i nie odczuwały stresu. Dlatego przy obliczeniach dla ośmiu cieląt, które mają być utrzymywane w jednym kojcu, trzeba pomnożyć 1,5 m² przez 8, co daje 12,0 m². Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, które podkreślają, jak ważna jest przestrzeń życiowa dla zdrowia i dobrostanu zwierząt hodowlanych. W praktyce, odpowiednia powierzchnia podłogi nie tylko wspiera dobrostan zwierząt, ale także może wpływać na ich rozwój i wydajność. Dlatego przy planowaniu przestrzeni dla zwierząt hodowlanych, należy zawsze kierować się tymi wymogami i standardami, aby zapewnić im optymalne warunki.
Wybór błędnej odpowiedzi zazwyczaj wynika z niedostatecznego zrozumienia zasad dotyczących obliczania minimalnej powierzchni kojca dla zwierząt. Niektórzy mogą przyjąć zbyt ogólne podejście, ignorując szczegółowe wytyczne dotyczące powierzchni przypisanej do konkretnej wagi zwierzęcia. W przypadku cieląt o masie 135 kg, niektórzy mogą myśleć, że można zastosować standardowe wytyczne dotyczące innego gatunku lub wagi, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia wymaganej powierzchni. Na przykład, odpowiedzi takie jak 13,6 m², 25,3 m², czy 40,0 m² mogą być wynikiem pomyłek w obliczeniach lub niepoprawnych założeń dotyczących powierzchni potrzebnej dla grupy zwierząt. Niekiedy błędne odpowiedzi mogą wynikać również z nieporozumienia koncepcji dobrostanu zwierząt, gdzie niektórzy mogą nie uwzględniać potrzeby przestrzeni do swobodnego poruszania się i zachowań naturalnych cieląt. Zgniatanie ich w zbyt małym kojcu prowadzi do stresu, a w dłuższej perspektywie do problemów zdrowotnych. Dlatego niezwykle istotne jest, aby zawsze odnosić się do dedykowanych wytycznych opartych na konkretnej masie zwierzęcia i jego potrzebach. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieodpowiednich warunków hodowlanych, które są niezgodne z obowiązującymi standardami dobrostanu zwierząt.
