Poprawna odpowiedź to 3,2 kg mieszanki pełnoporcjowej o zawartości 12 MJ EM/kg, której potrzebuje locha prośna powyżej 90 dnia ciąży, aby pokryć dzienne zapotrzebowanie na energię metaboliczną wynoszące 38 MJ. Obliczenia opierają się na zasadzie podziału całkowitego zapotrzebowania energetycznego przez wartość energetyczną mieszanki. W praktyce, do obliczenia tej wartości, należy uwzględnić specyfikę diety loch oraz zróżnicowanie w składzie pasz, co jest kluczowe dla zapewnienia im odpowiedniego poziomu energii, szczególnie w krytycznym okresie ciąży. Dobrym rozwiązaniem jest także monitorowanie kondycji zwierząt oraz dostosowywanie diety do ich indywidualnych potrzeb, co jest zgodne z najnowszymi standardami w hodowli trzody chlewnej, zapewniając tym samym optymalne warunki dla rozwoju płodów. Warto również zaznaczyć, że niewłaściwe dawkowanie paszy może prowadzić do problemów zdrowotnych lochy oraz obniżenia wydajności prośności.
Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z błędnych założeń dotyczących potrzeb energetycznych lochy prośnej oraz nieprawidłowych obliczeń związanych z dawkowaniem paszy. Na przykład, odpowiedzi takie jak 5,7 kg, 2,4 kg czy 2,2 kg wskazują na brak zrozumienia zasadniczej zależności pomiędzy zapotrzebowaniem na energię a zawartością energii w paszy. Zbyt wysoka ilość paszy, jak w przypadku 5,7 kg, może sugerować mylenie całkowitego zapotrzebowania z wydajnością energetyczną paszy, co prowadzi do nieprzewidzianych konsekwencji zdrowotnych, takich jak otyłość czy problemy metaboliczne u loch. Z kolei zbyt niska ilość paszy, jak w przypadku 2,4 kg czy 2,2 kg, nie tylko nie zaspokaja potrzeb lochy, ale może również wpływać negatywnie na rozwój płodów, co jest zgodne z wieloma badaniami wskazującymi na kluczowe znaczenie odpowiedniego żywienia w krytycznych fazach ciąży. Warto także zwrócić uwagę na prawidłowe obliczenia, które powinny opierać się na aktualnych wytycznych dotyczących żywienia zwierząt oraz na solidnych podstawach naukowych. Kluczowym błędem jest zatem brak uwzględnienia specyficznych wymagań energetycznych loch prośnych i nieuwzględnienie większej różnorodności w składzie paszy, co jest niezbędne dla prawidłowego rozwoju i zdrowia zwierząt.
