Rzepak jest uznawany za najlepszy przedplon dla pszenicy ozimej ze względu na swoje właściwości agrotechniczne i korzystny wpływ na następne plony. Rzepak, jako roślina krzyżowa, skutecznie poprawia strukturę gleby i zwiększa jej żyzność, co jest kluczowe dla wydajności pszenicy ozimej. Dodatkowo, rzepak wzbogaca glebę w azot dzięki swoim przemyślanym praktykom nawozowym, co sprzyja lepszemu wzrostowi pszenicy. Przykładowo, badania wykazują, że po rzepaku plon pszenicy ozimej może być wyższy nawet o 10-15% w porównaniu do innych przedplonów, dzięki lepszemu wykorzystaniu składników odżywczych. Rzepak również pomaga w zwalczaniu chorób glebowych, co jest istotne dla zachowania zdrowotności upraw. Dobrą praktyką jest także rotacja roślin, co pozwala na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia chorób i szkodników, a tym samym maksymalizację plonów pszenicy ozimej. W związku z tym, stosowanie rzepaku jako przedplonu w systemach uprawnych jest zalecane przez wielu ekspertów i instytucje zajmujące się doradztwem rolniczym.
Pszenżyto, życica trwała oraz jęczmień ozimy, mimo że są to rośliny, które mogą być uprawiane w warunkach polowych, nie stanowią najlepszych przedplonów dla pszenicy ozimej. Pszenżyto, będące mieszańcem pszenicy i żyta, ma tendencję do konkurencyjnego zajmowania zasobów glebowych, co może prowadzić do wyczerpania składników odżywczych w glebie przed siewem pszenicy. Jego obecność na polu niekorzystnie wpływa na rozwój pszenicy, ponieważ może wprowadzać więcej chorób oraz szkodników, szczególnie tych związanych z grupą grzybów. Z kolei życica trwała, będąca wieloletnią rośliną pastewną, może prowadzić do nadmiernej akumulacji biomasy, co utrudnia przygotowanie pola do siewu pszenicy. To również powoduje, że konkurencja o wodę i składniki pokarmowe staje się bardziej intensywna. Natomiast jęczmień ozimy, choć jest rośliną z grupy zbóż, nie zwiększa tak znacząco dostępności azotu w glebie jak rzepak. Ponadto, jęczmień może być narażony na podobne choroby jak pszenica, co stanowi dodatkowe ryzyko. Wybór właściwego przedplonu jest zatem kluczowy dla utrzymania zdrowotności gleby, efektywnej gospodarki nawozowej oraz maksymalizacji potencjału plonotwórczego pszenicy ozimej. Zrozumienie, jakie rośliny mają pozytywny wpływ na następne uprawy, jest podstawą efektywnego zarządzania agrotechnicznego.