Podwyższone stężenie siarkowodoru i amoniaku w pomieszczeniach chlewni ma bezpośredni wpływ na zdrowie układu oddechowego świń. Oba te związki chemiczne są silnymi drażniącymi substancjami, które mogą prowadzić do rozwoju chorób układu oddechowego, takich jak przewlekłe zapalenie oskrzeli czy zapalenie płuc. Wysokie poziomy amoniaku mogą również osłabiać błonę śluzową dróg oddechowych, co czyni zwierzęta bardziej podatnymi na infekcje bakteryjne i wirusowe. Dobre praktyki zarządzania środowiskiem w chlewniach obejmują regularne monitorowanie stężenia tych substancji, odpowiednią wentylację oraz stosowanie materiałów absorbujących amoniak. W praktyce, zmniejszając ekspozycję świń na te szkodliwe chemikalia, można znacząco poprawić ich zdrowie oraz wydajność produkcyjną. Przykładem może być wdrożenie systemów wentylacyjnych wzbogaconych o filtry, które redukują stężenia niebezpiecznych gazów, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt.
Pojęcie chorób dróg rodnych u świń nie jest bezpośrednio związane z obecnością siarkowodoru i amoniaku w ich środowisku. Choroby te często wynikają z infekcji wirusowych lub bakteryjnych, które mogą być wywołane innymi czynnikami, takimi jak niewłaściwe warunki hodowli, stres czy nieodpowiednia dieta. Stężenia amoniaku i siarkowodoru bardziej wpływają na układ oddechowy, co jest związane z ich działaniem drażniącym na błony śluzowe. Zatem przyczyny chorób dróg rodnych są złożone i obejmują różnorodne czynniki, które nie mają bezpośredniego związku z jakością powietrza w chlewni. Odpowiedzi wskazujące na choroby niedoborowe również nie są prawidłowe, ponieważ są one najczęściej wynikiem niedoborów składników odżywczych, a nie zanieczyszczenia powietrza. Choroby zakaźne, chociaż mogą powstawać w wyniku stresu i osłabienia organizmu, również nie są bezpośrednio powiązane z obecnością amoniaku czy siarkowodoru. Ważne jest, aby w hodowli świń skupić się na kompleksowym zarządzaniu zdrowiem zwierząt, które obejmuje nie tylko kontrolę jakości powietrza, ale również zapewnienie odpowiednich warunków życiowych, właściwej diety oraz regularne szczepienia, według uznawanych standardów branżowych.