Odpowiedź 'Ok. 209 kg' jest poprawna, ponieważ obliczenia dotyczące potrzeb nawozowych pszenicy ozimej opierają się na ilości azotu wymaganej przez rośliny oraz na dostępnych formach nawozów. Potrzeba pszenicy ozimej wynosi 140 kg N/ha. Jesienią zastosowano 150 kg mocznika, który zawiera 46% azotu. Obliczamy ilość azotu dostarczonego przez mocznik: 150 kg * 0,46 = 69 kg N. Następnie ustalamy różnicę między wymaganym azotem a tym, co zostało dostarczone: 140 kg N - 69 kg N = 71 kg N, które należy dostarczyć wiosną. Aby ustalić, ile saletry amonowej (34% N) potrzeba, dzielimy wymaganą ilość azotu przez zawartość azotu w saletrze amonowej: 71 kg N / 0,34 = 208,82 kg, co zaokrąglamy do 209 kg. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w nawożeniu roślin, które zakładają precyzyjne dostosowanie dawek nawozowych do rzeczywistych potrzeb roślin, aby uniknąć zarówno niedoborów, jak i nadmiarów, które mogą prowadzić do strat w plonach oraz negatywnego wpływu na środowisko.
Odpowiedzi inne niż 'Ok. 209 kg' mogą wynikać z błędnego zrozumienia wymagań nawozowych oraz obliczeń związanych z nawożeniem pszenicy ozimej. Często myślenie o nawozach opiera się na szacunkach lub uproszczeniach, które nie uwzględniają rzeczywistej zawartości azotu w zastosowanych nawozach. Na przykład, jeśli ktoś obliczał ilość saletry amonowej, nie uwzględniając wcześniejszego zastosowania mocznika, mógł dojść do błędnych wniosków, że potrzebna jest znacznie większa ilość saletry, co jest nieadekwatne do rzeczywistych potrzeb roślin. Kluczowe w nawożeniu jest zrozumienie, że azot ma istotny wpływ na rozwój roślin, a jego niedobór może prowadzić do ograniczenia wzrostu oraz jakości plonów. Również ważne jest, aby uwzględniać fakt, że poszczególne nawozy mają różne poziomy efektywności i czas działania. Przykładowo, mocznik, stosowany jesienią, może mieć inną dynamikę uwalniania azotu niż saletra amonowa, co wpływa na decyzje dotyczące jego stosowania. Ponadto, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do nadmiernego nawożenia, co z kolei przyczynia się do zanieczyszczenia wód gruntowych oraz może powodować niekorzystne zmiany w mikroorganizmach glebowych. Dlatego kluczowe jest regularne monitorowanie zawartości azotu w glebie oraz dostosowywanie dawek nawozowych do faktycznych potrzeb roślin, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz dobrymi praktykami w rolnictwie.