Kwasica żwacza jest stanem metabolicznym, który występuje, gdy pH żwacza spada poniżej 5,5, co prowadzi do nadmiernej fermentacji kwasów organicznych, zwłaszcza kwasu mlekowego. Objawy, takie jak utrata apetytu, spadek wydajności mleka, twardy kał oraz wydychana woń acetonu, są typowe dla tego schorzenia. Zmniejszenie apetytu i spadek wydajności mleka wynikają z dyskomfortu spowodowanego zaburzeniami trawienia oraz z braku odpowiednich składników odżywczych. Twardy kał jest wynikiem odwodnienia i niskiej zawartości wody w diecie, natomiast zapach acetonu wskazuje na procesy ketogenezy, które mogą występować w wyniku niedoboru węglowodanów. W praktyce, aby zapobiegać kwasicy żwacza, należy stosować zbilansowaną dietę z odpowiednią ilością włóknistych pasz, monitorować pH żwacza oraz wprowadzać stopniowe zmiany w diecie krów. Wprowadzenie probiotyków oraz dodatków paszowych stabilizujących mikroflorę żwacza może być skuteczną metodą zapobiegania kwasicy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła mlecznego.
Mastitis, czyli zapalenie wymienia, jest schorzeniem, które objawia się zwykle podwyższoną temperaturą ciała, obrzękiem i bolesnością wymienia oraz zmianami w składzie mleka, takimi jak zwiększona liczba komórek somatycznych. Objawy opisane w pytaniu, takie jak utrata apetytu i spadek wydajności mleka, mogą występować w przypadku mastitis, jednak nie są specyficzne dla tego schorzenia. Biegunka, z drugiej strony, może prowadzić do utraty apetytu i zmniejszenia wydajności mleka, ale zazwyczaj wiąże się z większą ilością luźnego kału, co jest sprzeczne z objawem twardego kału. Kwasica żwacza to złożony problem metaboliczny, który można pomylić z innymi zaburzeniami, takimi jak ketoza. Ketoza jest stanem, w którym organizm nie ma wystarczającej ilości węglowodanów, co prowadzi do nieprawidłowego metabolizmu tłuszczy i wytwarzania ciał ketonowych. Chociaż ketoza również powoduje spadek apetytu i wydajności mleka, typowy zapach acetonu nie jest bezpośrednio związany z kwasicą żwacza. Kluczowe jest, aby precyzyjnie zdiagnozować problemy metaboliczne u krów, ponieważ nieprawidłowe rozpoznanie może prowadzić do niewłaściwego leczenia i dalszych komplikacji, które mogą wpływać na zdrowie zwierząt oraz wydajność produkcyjną.