W indeksie selekcyjnym zwierząt hodowlanych bierze się pod uwagę
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór cech o wysokiej wartości ekonomicznej i wysokim wskaźniku odziedziczalności w indeksie selekcyjnym zwierząt hodowlanych jest kluczowy dla efektywności hodowli. Cecha o wysokiej wartości ekonomicznej to taka, która znacząco wpływa na zyskowność produkcji zwierzęcej, na przykład wydajność mleczna u bydła czy przyrost masy ciała u trzody chlewnej. Wysoki wskaźnik odziedziczalności oznacza, że genotyp ma silny wpływ na fenotyp, co umożliwia skuteczną selekcję zwierząt. Przykładem może być wykorzystanie testów genetycznych do identyfikacji osobników o pożądanych cechach, co pozwala na szybkie wprowadzenie postępu genetycznego do stada. Standardy branżowe, takie jak te określone przez organizacje zajmujące się genetyką zwierząt, podkreślają znaczenie selekcji opierającej się na tych dwóch kryteriach, co prowadzi do poprawy cech produkcyjnych i jakości życia zwierząt, a także do zwiększenia konkurencyjności gospodarstw. Dlatego nadrzędnym celem hodowli jest dążenie do doskonałości genetycznej, co można osiągnąć tylko poprzez odpowiednią selekcję.
Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że wybór cech o niskiej wartości ekonomicznej oraz wysokim wskaźniku odziedziczalności nie przynosi realnych korzyści w kontekście hodowli. W takim przypadku, mimo że cechy mogą być łatwe do odziedziczenia, ich wpływ na zyskowność produkcji jest znikomy. W praktyce hodowlanej skupianie się na cechach o niewielkiej wartości ekonomicznej prowadzi do marnotrawienia zasobów, zarówno finansowych, jak i czasowych, ponieważ nie przyczynia się do poprawy efektywności produkcji. Podobnie, cechy o wysokiej wartości ekonomicznej, ale niskim wskaźniku odziedziczalności, mogą być trudne do uchwycenia w procesie selekcji, co sprawia, że postęp genetyczny jest ograniczony. W takich przypadkach, wiele osób myśli, że można uzyskać dobre wyniki, skupiając się na tych cechach, co jest błędnym założeniem. Ostatecznie, cechy o niskiej wartości ekonomicznej i niskim wskaźniku odziedziczalności są najmniej pożądane w kontekście skutecznej selekcji, ponieważ nie oferują ani ekonomicznych korzyści, ani przewidywalnych efektów na poziomie populacji. Selekcja powinna zawsze dążyć do maksymalizacji wartości ekonomicznej oraz potencjału odziedziczalności, co prowadzi do rzeczywistych postępów w hodowli.