Krzyżowanie maciorek rasy miejscowej z trykami rasy romanowskiej jest strategią, która pozwala na znaczne zwiększenie poziomu plenności w stadzie owiec. Rasa romanowska jest znana ze swojej wysokiej zdolności do rozrodu, co sprawia, że jej wprowadzenie do krzyżowania może znacząco poprawić wyniki produkcyjne. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody może być wzrost liczby jagniąt na maciorę, co przekłada się na efektywniejszą produkcję mięsa oraz lepsze wykorzystanie zasobów paszowych. Warto zaznaczyć, że dobór odpowiedniego tryka rasy romanowskiej, który posiada pożądane cechy fenotypowe i genotypowe, może również wpłynąć na jakość mięsnych jagniąt. Dobrze przeprowadzone krzyżowanie, zgodne z normami i zaleceniami hodowlanymi, prowadzi do uzyskiwania zdrowych i wydajnych osobników, co jest kluczowe dla efektywności produkcji owczarskiej oraz rentowności całego przedsięwzięcia.
Podnoszenie poziomu plenności w stadzie owiec przez krzyżowanie z innymi rasami, takimi jak dorset, berrichon du cher czy ile de france, może wydawać się atrakcyjną strategią, ale nie zawsze przynosi oczekiwane efekty. Rasa dorset, choć ceniona za swoje walory mięsne, nie jest specjalnie znana z wysokiej płodności, co czyni ją mniej odpowiednią do tego celu. Z kolei berrichon du cher, mimo że charakteryzuje się dobrą jakością mięsa, również nie wykazuje wyjątkowych cech w zakresie płodności. Ile de France, znana głównie z produkcji tusz o wysokiej jakości, nie jest preferowaną rasą do krzyżowania w celu zwiększenia plenności, co może wynikać z jej specyfiki hodowlanej i celów produkcyjnych, które nie koncentrują się na intensyfikacji rozrodu. Wybór nieodpowiednich ras do krzyżowania może prowadzić do obniżenia jakości potomstwa, a także do problemów z zdrowiem i wydolnością matek. Osoby podejmujące decyzje o krzyżowaniu muszą być świadome, że każdy wybór powinien być oparty na solidnej analizie cech rasowych i ich wpływu na wyniki hodowlane. Główne cele hodowli owiec powinny obejmować nie tylko wzrost liczby jagniąt, ale także ich jakość, zdrowie i zdolność przystosowawczą do warunków chowu.