Z analizy raportu RW-1 wynika, że w żywieniu grupy krów mlecznych występuje niedobór białka przy wysokim udziale energii. Który zestaw pasz można wprowadzić do dawki pokarmowej w celu zbilansowania składników pokarmowych?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kiszonka z roślin motylkowych i śruta poekstrakcyjna sojowa to zestaw pasz, który skutecznie zbilansuje niedobór białka w diecie krów mlecznych przy jednoczesnym wysokim udziale energii. Rośliny motylkowe, takie jak lucerna czy koniczyna, są naturalnym źródłem białka, a ich zawartość białka ogólnego wynosi często od 15% do 25%, co czyni je idealnym dodatkiem do diety bydła mlecznego. Dodatkowo, te rośliny poprawiają strukturę gleby i mają zdolność wiązania azotu z atmosfery, co podnosi jakość paszy. Śruta poekstrakcyjna sojowa, z kolei, jest jednym z najbogatszych źródeł białka roślinnego, z zawartością białka wynoszącą często powyżej 40%. Połączenie tych dwóch pasz nie tylko dostarcza odpowiednich ilości białka, ale także wpływa korzystnie na zdrowie krów, ich produkcję mleka oraz zawartość składników odżywczych w mleku. Zgodnie z najlepszymi praktykami w żywieniu bydła, zbilansowana dieta powinna zawierać odpowiednią ilość białka, co jest kluczowe dla wydajności i dobrostanu zwierząt.
Wysłodki buraczane i kiszonka CCM nie są optymalnym wyborem w celu zbilansowania niedoboru białka przy wysokim udziale energii w diecie krów mlecznych. Wysłodki buraczane, choć mogą być stosowane jako źródło energii i błonnika, zawierają jedynie około 8-10% białka, co jest niewystarczające dla krów mlecznych, które potrzebują znacznie wyższych ilości białka w diecie, aby wspierać ich produkcję mleka. Kiszonka CCM (kukurydziana kiszonka z ziarna kukurydzy) również charakteryzuje się wysoką zawartością energii, ale niską zawartością białka, co nie rozwiązuje problemu niedoborów. Podobnie, kiszonka z traw i śruta z ziarna kukurydzy nie są odpowiednie, ponieważ trawy często mają niską zawartość białka, a śruta z ziarna kukurydzy jest głównie źródłem energii, z niewielką ilością białka. Melasa i siano łąkowe także nie mogą być traktowane jako skuteczne źródła białka; melasa jest głównie źródłem węglowodanów, podczas gdy siano łąkowe ma zmienną zawartość białka, która często nie spełnia wymagań żywieniowych krów mlecznych. Wybierając pasze, ważne jest, aby zrozumieć nie tylko ich wartość energetyczną, ale również zawartość białka oraz inne składniki odżywcze, które wpływają na zdrowie i wydajność zwierząt. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie proporcji i jakości składników w diecie krów, aby wspierać ich produkcję mleka oraz zdrowie ogólne.