Odpowiedź 30 m3 jest prawidłowa, ponieważ maksymalna roczna dawka gnojowicy z zawartością azotu wynoszącą 5,6 kg/m3 stosowana na 1 ha użytków rolnych powinna być zgodna z normami ochrony środowiska. Aby obliczyć ilość gnojowicy, mnożymy stężenie azotu przez objętość nawozu. W przypadku 30 m3 gnojowicy, otrzymujemy 168 kg azotu na hektar. Taki poziom stosowania jest zgodny z zaleceniami, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka eutrofizacji wód oraz zanieczyszczenia gleby. Przykłady praktyczne zastosowania tej wiedzy obejmują planowanie płodozmianu oraz dobór odpowiednich dawek nawozów, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa. Zgodność z normami środowiskowymi jest kluczowa dla efektywności produkcji rolniczej oraz ochrony zasobów naturalnych, co jest szczególnie ważne w kontekście rosnących wymagań dotyczących ekologicznej produkcji żywności.
Wybór innych odpowiedzi nie uwzględnia kluczowych zasad związanych z ochroną środowiska i nawożeniem. Na przykład, 40 m3 gnojowicy na hektar prowadziłoby do nadmiernego wprowadzenia azotu, co może prowadzić do eutrofizacji zbiorników wodnych. Eutrofizacja to proces, w którym nadmiar składników odżywczych, zwłaszcza azotu i fosforu, prowadzi do intensywnego wzrostu glonów, co z kolei może powodować spadek stężenia tlenu w wodzie, zagrażając życiu ryb i innych organizmów wodnych. Podobnie, dawka 50 m3 jest skrajnie nieodpowiednia, ponieważ przekracza dopuszczalne normy, co może prowadzić do poważnych konsekwencji ekologicznych, w tym zanieczyszczenia wód gruntowych i powierzchniowych. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują mylenie ilości nawozu z jego efektywnością. Wyższa dawka nie zawsze przekłada się na lepsze plony, a w rzeczywistości może być szkodliwa dla środowiska. Dobre praktyki nawożenia wymagają starannego planowania i dostosowania dawek do specyficznych potrzeb upraw oraz warunków glebowych, co jest zgodne z zasadami rolnictwa zrównoważonego.