Dokumentem przewozowym w międzynarodowym transporcie morskim jest B/L, czyli Bill of Lading. Jest to kluczowy dokument, który pełni trzy podstawowe funkcje: dowodu odbioru towaru przez przewoźnika, umowy przewozu oraz dokumentu własności. B/L potwierdza, że towary zostały załadowane na statek i określa warunki ich transportu. W praktyce, B/L jest niezwykle ważny, ponieważ pozwala na przeprowadzenie procedur celnych oraz realizację płatności między stronami. Istnieją różne rodzaje B/L, takie jak B/L imienny czy B/L na zlecenie, co wpływa na sposób obrotu towarem. W międzynarodowych praktykach branżowych, standardy takie jak Incoterms często odnoszą się do B/L jako niezbędnego dokumentu w transakcjach, co podkreśla jego istotność w logistyce morskim. Przykładem zastosowania B/L może być sytuacja, w której importer musi przedstawić ten dokument, aby odebrać towar w porcie docelowym.
CIM, CMR i AWB to różne rodzaje dokumentów przewozowych, ale nie są one odpowiednimi terminami w kontekście międzynarodowego transportu morskiego. CIM, czyli CMR International, odnosi się do transportu towarów w ruchu kolejowym, a więc nie ma zastosowania w transporcie morskim. CMR, czyli Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, dotyczy transportu drogowego, co również sprawia, że nie jest użytecznym dokumentem w kontekście morskiego przewozu towarów. W przypadku AWB, czyli Air Waybill, mamy do czynienia z dokumentem stosowanym w transporcie lotniczym, który mocno różni się od funkcji, jakie pełni B/L w transporcie morskim. Każdy z tych dokumentów ma swoje specyficzne zastosowanie i nie można ich stosować zamiennie. Typowym błędem jest mylenie charakterystyki tych dokumentów, co prowadzi do nieporozumień w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. Wiedza o tym, który dokument jest właściwy dla danego rodzaju transportu, jest kluczowa dla prawidłowego przebiegu operacji logistycznych.