Formuła handlowa FOB INCOTERMS 2010 ma zastosowanie przy przewozach wykonywanych w komunikacji międzynarodowej środkami transportu
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź wskazująca na zastosowanie formuły FOB (Free On Board) w kontekście transportu morskiego i wodnego śródlądowego jest poprawna, ponieważ zgodnie z Incoterms 2010, FOB odnosi się do momentu, w którym sprzedawca przekazuje towar na pokład statku, co oznacza, że ryzyko i koszty przenoszą się na kupującego w momencie załadunku. Praktyczne zastosowanie tej formuły często występuje w handlu międzynarodowym, gdzie towary są transportowane przez ocean do portów docelowych. Na przykład, jeśli firma wywozowa z Polski sprzedaje maszyny do budowy w Stanach Zjednoczonych, ustalają FOB, co oznacza, że sprzedawca pokrywa koszty transportu do polskiego portu i załadunku na statek, ale odpowiedzialność za ubezpieczenie i koszty transportu po załadunku spoczywa na kupującym. Zastosowanie FOB powinno być również zgodne z dobrą praktyką w zakresie dokumentacji, zapewniając, że wszystkie wymagane dokumenty przewozowe są przekazywane kupującemu w odpowiednim czasie, co ułatwia proces odprawy celnej.
Odpowiedzi sugerujące zastosowanie formuły FOB w transporcie drogowym i kolejowym, lotniczym oraz wodnym śródlądowym są niepoprawne, ponieważ każda z tych form transportu rządzi się innymi zasadami i praktykami. FOB jest specyficznie związane z transportem morskim, gdzie ryzyko i odpowiedzialność sprzedającego kończą się w momencie, gdy towar jest załadowany na statek. W przypadku transportu drogowego i kolejowego, bardziej odpowiednimi formułami są FCA (Free Carrier) lub CPT (Carriage Paid To), które lepiej odzwierciedlają zasady przenoszenia ryzyka i odpowiedzialności w tych modalnościach. Ponadto, lotniczy transport towarów również wymaga innego podejścia, takich jak CIP (Carriage and Insurance Paid To), które uwzględniają specyfikę przewozów lotniczych związanych z ubezpieczeniem i innymi wymaganiami. Posiadanie świadomości o poprawnych zastosowaniach Incoterms jest kluczowe dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw i uniknięcia konfliktów między stronami umowy. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, wynikają z nieznajomości lub mylenia zasad dotyczących poszczególnych form transportu i ich odpowiednich odpowiedników, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności za towary i kosztów związanych z transportem.