Czarterowy konosament jest dokumentem stosowanym w żegludze trampowej, który odnosi się do przewozu ładunku na podstawie odrębnej umowy czarterowej. W przypadku żeglugi trampowej, która charakteryzuje się elastycznym podejściem do organizacji transportu morskiego, czarterowanie statków jest powszechną praktyką. Konosament czarterowy potwierdza umowę między czarterującym a armatorami, określając warunki przewozu ładunku, takie jak czas załadunku, miejsce dostawy oraz stawki frachtowe. Przykład zastosowania czarterowego konosamentu można znaleźć w przypadku transportu surowców, takich jak węgiel czy zboża, gdy armator dostosowuje statek do specyfikacji zamówienia, a przewoźnik korzysta z usługi czarterowej, by zapewnić sobie elastyczność w dostosowywaniu tras. W branży żeglugowej standardem jest stosowanie tego typu konosamentów, co znajduje odzwierciedlenie w międzynarodowych regulacjach, takich jak Konwencja CMR, które podkreślają znaczenie odpowiednich umów w transporcie.
Wybór odpowiedzi skrócony konosament wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowej funkcji tego dokumentu w kontekście transportu towarów. Skrócony konosament jest uproszczoną formą konosamentu, która służy głównie do uproszczenia procedur dokumentacyjnych w transporcie, ale nie jest stosowany w kontekście umów czarterowych, które są bardziej złożone i wymagają szczegółowego określenia warunków przewozu. Z kolei konosament regularny i liniowy odnoszą się do przewozu towarów na podstawie umowy między przewoźnikiem a nadawcą w ramach regularnych usług transportowych, które nie obejmują elastyczności operacyjnej, jaką zapewnia czarter. W przypadku transportu w żegludze trampowej, gdzie umowy są często negocjowane indywidualnie, a warunki przewozu mogą się różnić w zależności od ładunku i potrzeb klienta, kluczowe jest posługiwanie się czarterowym konosamentem. Błędne jest również myślenie, że konosament liniowy może zastąpić czarterowy w kontekście żeglugi trampowej, ponieważ jego stosowanie jest ograniczone do stałych tras i harmonogramów, co jest w sprzeczności z charakterem żeglugi trampowej, która wymaga elastyczności oraz indywidualnego podejścia do każdego ładunku. Znalezienie się w sytuacji, gdzie nieprawidłowo zrozumiane są różnice pomiędzy tymi rodzajami konosamentów, może prowadzić do poważnych problemów operacyjnych i finansowych w transporcie morskim.