Czarter to umowa, na podstawie której armator wynajmuje statek wraz z załogą do transportu ładunków lub osób. W kontekście żeglugi nieregularnej, czarter jest kluczowym dokumentem, który precyzuje warunki przewozu, w tym miejsce i czas załadunku oraz rozładunku, a także stawki i odpowiedzialność za ładunek. Przykładem zastosowania czarteru jest umowa zawierana przez firmy zajmujące się transportem morskim, które potrzebują wynająć statek do przewozu kontenerów z portu A do portu B, w sytuacjach, gdy nie są w stanie skorzystać z regularnych linii żeglugowych. Czarter wprowadza również element elastyczności w organizacji transportu, pozwalając na dostosowanie planów do potrzeb klienta. W branży obowiązują standardy, takie jak dokumenty BIMCO, które zawierają wzory umów czarterowych, a także wytyczne dotyczące odpowiedzialności i warunków przewozu, co czyni czarter integralnym elementem operacji w żegludze nieregularnej.
Nota bukingowa to dokument potwierdzający rezerwację miejsca na statku i nie jest umową przewozową. Stanowi jedynie potwierdzenie, że przewoźnik zarezerwował ładunek do transportu, ale nie określa szczegółowych warunków przewozu. Manifest to inny rodzaj dokumentu, który zawiera szczegóły dotyczące ładunku, ale nie jest umową między przewoźnikiem a nadawcą. Manifest jest używany głównie w celu zgłoszenia ładunków do urzędów celnych oraz innych instytucji, a nie do regulowania relacji prawnych. Routing order to dokument, który określa trasę przewozu, ale także nie jest umową czarterową. Jest to bardziej instrukcja dla przewoźnika, która ma na celu zapewnienie prawidłowego przebiegu transportu zgodnie z określonymi wymaganiami. W kontekście żeglugi nieregularnej czarter jest jedynym dokumentem, który formalizuje umowę przewozu ładunków, zapewniając bezpieczeństwo transakcji oraz jasność co do odpowiedzialności stron. Błąd w wyborze nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z mylenia różnych dokumentów związanych z transportem, które pełnią różne funkcje i nie powinny być stosowane zamiennie w kontekście żeglugi. Zrozumienie różnic między tymi dokumentami jest kluczowe dla właściwego zarządzania transportem morskim.