Zgodnie z zasadami INCOTERMS 2020, sprzedający towar ponosi odpowiedzialność za koszty oznakowania i przygotowania towaru do transportu. Oznacza to, że to on musi zapewnić, aby towar był odpowiednio oznakowany, co jest kluczowe dla identyfikacji oraz bezpieczeństwa w trakcie transportu. Przykładem może być sytuacja, gdy sprzedający eksportuje elektronikę; musi on zadbać o odpowiednie etykiety ostrzegawcze, informacje o zawartości opakowania oraz inne oznaczenia, które mogą być wymagane przez prawo międzynarodowe lub przepisy celne. Dobre praktyki w zakresie logistyki wymagają, aby sprzedający dołożył wszelkich starań, by towar był gotowy do transportu, co może obejmować również odpowiednie pakowanie oraz przygotowanie dokumentacji transportowej. Niezastosowanie się do tych zasad może skutkować opóźnieniami i dodatkowymi kosztami w transporcie, co podkreśla znaczenie rzetelnego podejścia do przygotowania towaru.
Odpowiedzi, które wskazują na przewoźnika, kupującego towar lub spedycję, są nieprawidłowe, ponieważ w kontekście INCOTERMS 2020, to sprzedający jest odpowiedzialny za przygotowanie towaru do transportu. Przewoźnik odpowiada głównie za transport towaru zgodnie z umową, ale nie ponosi kosztów związanych z jego przygotowaniem. Wiele osób mylnie zakłada, że przewoźnik powinien zajmować się również oznakowaniem towaru, co jest niezgodne z praktyką i przepisami. Kupujący natomiast, jako strona odpowiedzialna za odbiór towaru, nie powinien ponosić kosztów związanych z jego przygotowaniem; jego rola zaczyna się w momencie, gdy towar jest gotowy do dostarczenia. Uznanie sprzedającego za odpowiedzialnego za te koszty jest zgodne z międzynarodowymi standardami i praktykami, co jest kluczowe dla płynności procesów logistycznych. Wybór odpowiednich INCOTERMS wymaga zrozumienia ról i odpowiedzialności wszystkich stron, aby uniknąć nieporozumień, które mogą prowadzić do kosztownych błędów w transporcie i dostawie.