Odpowiedź CFR (Cost and Freight) jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z tą formułą INCOTERMS 2010, sprzedający jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru na statek oraz za pokrycie kosztów transportu do portu przeznaczenia. Sprzedający zobowiązany jest także do zawarcia umowy przewozu, co oznacza, że organizuje transport morski oraz ponosi związane z tym koszty. Od momentu, gdy towar zostaje załadowany na statek, ryzyko przenosi się na kupującego. Oznacza to, że kupujący przejmuje odpowiedzialność za ewentualne straty lub uszkodzenia towaru w trakcie transportu. Przykładem zastosowania CFR jest sytuacja, w której firma importująca zamawia maszyny przemysłowe z zagranicy i sprzedający umieszcza je na statku, a następnie organizuje transport do portu docelowego, natomiast kupujący jest odpowiedzialny za wszelkie kwestie związane z odbiorem towaru oraz jego dalszym transportem do miejsca docelowego. Tego rodzaju zrozumienie warunków dostawy jest kluczowe w międzynarodowym handlu, aby uniknąć potencjalnych konfliktów i nieporozumień.
Wybór odpowiedzi FCA (Free Carrier) jest błędny, ponieważ w tej formule sprzedający dostarcza towar do wskazanego przewoźnika w określonym miejscu, za co nie ponosi kosztów transportu do portu przeznaczenia. Z kolei DAP (Delivered at Place) oznacza, że sprzedający ponosi odpowiedzialność za wszystkie koszty i ryzyko aż do miejsca przeznaczenia, co jest inne niż w przypadku CFR. Odpowiedź CIP (Carriage and Insurance Paid to) również nie jest odpowiednia, ponieważ sprzedający ponosi koszty transportu oraz ubezpieczenia do ustalonego miejsca w kraju kupującego, co nie odpowiada warunkom CFR. Typowym błędem myślowym jest mylenie zasad odpowiedzialności sprzedającego i kupującego w różnych formułach INCOTERMS, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie kosztów i ryzyka. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze formuły dostawy, dokładnie zrozumieć, jakie obowiązki i prawa ciążą na każdej ze stron, aby móc zrealizować transakcję zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi i uniknąć nieprzewidzianych wydatków czy sporów między kontrahentami.