Odpowiedź 3% jest poprawna, ponieważ stężenie roztworu można obliczyć, stosując wzór na stężenie masowe, który wyraża proporcję masy substancji rozpuszczonej do całkowitej masy roztworu. W tym przypadku mamy 210 ml środka dezynfekcyjnego, który można przyjąć za masę rozpuszczonej substancji, oraz 6790 ml wody, co daje łączną objętość roztworu wynoszącą 7000 ml. Aby obliczyć stężenie, używamy wzoru: (objętość substancji / całkowita objętość roztworu) * 100%. Po podstawieniu danych: (210 ml / 7000 ml) * 100% = 3%. W praktyce, znajomość stężenia roztworu jest kluczowa w kontekście stosowania środków dezynfekcyjnych, ponieważ zbyt wysokie stężenie może prowadzić do uszkodzeń powierzchni, natomiast zbyt niskie może być nieskuteczne w eliminacji patogenów. W związku z tym, precyzyjne obliczenia mają ogromne znaczenie w procedurach dezynfekcji, szczególnie w sektorze medycznym i przemysłowym, gdzie standardy są ściśle regulowane.
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z błędnego podejścia do obliczeń związanych ze stężeniem roztworu. Na przykład, odpowiedzi takie jak 30%, 1% czy 5% mogą sugerować nieadekwatne zrozumienie pojęcia stężenia. Odpowiedź 30% byłaby możliwa tylko w przypadku, gdyby objętość substancji była znacznie większa w porównaniu do objętości całkowitej, co w tym przypadku nie ma miejsca. Odpowiedzi 1% i 5% mogą być efektem niepoprawnych obliczeń lub przyjęcia błędnych założeń dotyczących stosunku objętości. Często popełnianym błędem jest pomijanie faktu, że stężenie wyrażone w procentach odnosi się do całkowitej objętości roztworu, a nie tylko do objętości substancji czynnej. Zrozumienie, że stężenie jest funkcją obu tych wartości, jest kluczowe w chemii i technologii, a także w codziennym stosowaniu roztworów. Dlatego istotne jest stosowanie wzorów chemicznych oraz prowadzenie dokładnych obliczeń, aby uniknąć pomyłek, które mogą prowadzić do nieefektywnego lub potencjalnie niebezpiecznego użycia substancji chemicznych.