Kwalifikacja: MED.12 - Wykonywanie dekontaminacji sprzętu i wyrobów medycznych
Substancje rozpuszczone w wodzie, które wywołują korozję wżerową na narzędziach chirurgicznych wykonanych ze stali nierdzewnej, to
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Chlorki to takie substancje, które potrafią naprawdę zaszkodzić narzędziom chirurgicznym ze stali nierdzewnej. Dzieje się tak, ponieważ mogą wchodzić w reakcje z metalami. W stalach nierdzewnych zawarty jest chrom, który chroni je przed korozją, ale chlorki potrafią naruszyć tę obronę i prowadzić do ubytków. To może być dość niebezpieczne – zwłaszcza gdy narzędzia są dezynfekowane w roztworach z chlorkiem, które są dość powszechne w szpitalach. Dlatego tak ważne jest, żeby przy czyszczeniu narzędzi unikać kontaktu z chlorkami i wybierać te środki, które nie przyczyniają się do korozji za bardzo. Wymogi, takie jak ISO 13485, pokazują, jak istotna jest jakość materiałów i dbałość o sprzęt medyczny, żeby mógł długo służyć i był bezpieczny dla pacjentów.
Krzemiany, żelaziany i fosforany to na pewno ciekawe związki, ale nie są głównymi winowajcami, jeśli chodzi o korozję narzędzi chirurgicznych ze stali nierdzewnej. Krzemiany częściej spotykam w budownictwie lub ceramice, a ich wpływ na stal nierdzewną jest raczej słaby. Ich działanie polega głównie na tworzeniu powłok ochronnych, co może być dobre w innych sytuacjach, ale nie w przypadku wżerowej korozji. Żelaziany, związki żelaza, także nie są aż tak groźne, bo nie uszkadzają stali, a raczej są związane z reakcjami, które wpływają na inne rzeczy. Fosforany mają swoje miejsce w przemyśle, ale ich wpływ na stal nierdzewną nie jest równie szkodliwy co chlorków. Często myli się różne typy związków chemicznych z ich wpływem na korozję, przez co łatwo o błąd w wnioskowaniu. Gdy mówimy o narzędziach medycznych, ważne jest, żeby rozumieć, że korozja wżerowa najczęściej występuje przez konkretne jony, jak jony chlorkowe, które atakują warstwę pasywną stali.