Stężenie nadtlenku wodoru jest kluczowym czynnikiem wpływającym na efektywność procesu sterylizacji. Przy odpowiednim stężeniu, nadtlenek wodoru działa jako silny środek utleniający, co przyczynia się do inaktywacji mikroorganizmów, w tym bakterii, wirusów i grzybów. W praktyce, stężenie 30-35% nadtlenku wodoru jest często stosowane w procesach sterylizacji, chociaż w zależności od zastosowania mogą być także używane niższe stężenia. Ważne jest, aby monitorować stężenie, ponieważ zbyt niskie może prowadzić do niewystarczającej skuteczności, podczas gdy zbyt wysokie stężenie może być niebezpieczne i powodować korozję sprzętu. Zgodnie z wytycznymi organizacji takich jak ISO 14937, kontrola stężenia powinna być integralną częścią systemów jakości w placówkach medycznych i laboratoriach. Dlatego odpowiednie monitorowanie stężenia jest niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność procesów sterylizacyjnych.
Wilgotność względna, ciśnienie czy stężenie formaldehydu są zmiennymi, które mogą mieć wpływ na niektóre procesy sterylizacji, ale nie są one krytycznymi parametrami w przypadku sterylizacji nadtlenkiem wodoru. W kontekście nadtlenku wodoru, wilgotność może wpływać na jego działanie, ale nie jest uznawana za kluczowy parametr do monitorowania w standardowych procedurach sterylizacji. Przy wysokiej wilgotności nadtlenek wodoru może ulegać hydrolizie, co prowadzi do zmniejszenia jego skuteczności, jednak w procesie sterylizacji istotniejsze jest kontrolowanie jego stężenia, które bezpośrednio wpływa na zdolność środka do eliminacji mikroorganizmów. Ciśnienie i obecność pary są bardziej związane ze sterylizacją parową niż z nadtlenkiem wodoru, a ich obecność w tym kontekście może wprowadzać zamieszanie. Stężenie formaldehydu, choć istotne w innych metodach dezynfekcji, nie jest czynnikiem wymagającym monitorowania w przypadku nadtlenku wodoru. Przy ocenie tego typu procesów, kluczowe jest zrozumienie, że każda metoda sterylizacji wymaga indywidualnie określonych parametrów, które powinny być ściśle monitorowane w kontekście konkretnej technologii. W związku z tym, nieprawidłowe przypisanie tych zmiennych jako krytycznych dla sterylizacji nadtlenkiem wodoru prowadzi do błędnych wniosków i może skutkować niewłaściwym doborem parametrów w procesach sterylizacji.