Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych

Ścieg kryty ma zastosowanie głównie w sytuacjach, gdzie potrzebne jest estetyczne wykończenie, a niekoniecznie wzmocnienie struktury. Jego głównym atutem jest to, że jest praktycznie niewidoczny na zewnętrznej stronie materiału, co jednak nie zapewnia odpowiedniej elastyczności ani wytrzymałości w miejscach narażonych na duże obciążenia. Użycie ściegu stębnowego, z kolei, wiąże się z ryzykiem pękania szwu w miejscach narażonych na naprężenia, ponieważ ten rodzaj ściegu nie pozwala na naturalny ruch materiału. Ścieg łańcuszkowy, choć również elastyczny, nie jest idealnym wyborem do wzmacniania wlotów kieszeni, ponieważ jego konstrukcja jest bardziej skomplikowana i mniej wytrzymała w warunkach intensywnego użytkowania. Wybór niewłaściwego ściegu oparty na błędnych założeniach dotyczących ich właściwości może prowadzić do problemów z trwałością odzieży i jej funkcjonalnością. Kluczowe jest zrozumienie, że zastosowanie odpowiedniego ściegu powinno opierać się nie tylko na estetyce, ale przede wszystkim na praktycznych aspektach i wymaganiach dotyczących wytrzymałości oraz elastyczności. Właściwe podejście do wyboru techniki szycia może diametralnie wpłynąć na jakość finalnego produktu oraz jego odporność na codzienne zużycie.