Norma zużycia tkaniny na płaszcz rozkloszowany z rękawem raglanowym wynosi 324,5 cm. Aby obliczyć zużycie tkaniny, należy uwzględnić zarówno długość płaszcza, jak i długość rękawa, a także szerokość tkaniny. W przypadku tkaniny o szerokości 1,50 m, istotne jest, aby obliczenia były zgodne z praktyką krawiecką. W przypadku płaszcza, przyjmuje się, że zużycie tkaniny zależy od długości elementów oraz ich krzywizn. Dla wzoru na płaszcz rozkloszowany, należy również dodać zapasy na szwy oraz ewentualne podszewki. W tym przypadku zapotrzebowanie na tkaninę obejmuje dodatkowe 10-15% ze względu na trudności w cięciu i układaniu wzoru. Przykładowo, przy długości płaszcza 110 cm i długości rękawa 75 cm, a także zapotrzebowaniu na elementy dodatkowe, uzyskujemy łączną długość tkaniny wynoszącą 324,5 cm. Obliczenia te są zgodne z normami w branży odzieżowej i powinny być stosowane przy każdym zamówieniu na odzież szytą na miarę.
Obliczenia dotyczące zużycia tkaniny mogą być mylące, jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. Wiele osób może pomylić się, koncentrując się jedynie na długości płaszcza lub długości rękawa, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 407,0 cm czy 295,0 cm mogą wyniknąć z niepoprawnego rozumienia wzoru konstrukcyjnego płaszcza lub braku znajomości zasad cięcia tkaniny. Inną pułapką jest nieuznanie zapasów materiału na szwy i podszewkę, co jest kluczowe w krawiectwie. Często zdarza się, że osoby nie mające doświadczenia w szyciu ignorują te dodatkowe wymagania, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania potrzebnej ilości materiału. Warto również zwrócić uwagę na sposób układania wzorów na tkaninie. W przypadku tkanin o szerokości 1,50 m, różne kształty elementów mogą wymagać więcej materiału, jeśli nie są odpowiednio ułożone. Dlatego zawsze należy stosować zasady dobrej praktyki krawieckiej, takie jak dodawanie zapasów na szwy oraz uwzględnianie ewentualnych wad tkaniny, co w rezultacie prowadzi do uzyskania dokładnych obliczeń zużycia materiału.