Odpowiedź 110 cm + 10% jest prawidłowa, ponieważ obliczanie zużycia tkaniny do uszycia spodni męskich opiera się na długości nogawki, która wynosi 110 cm w tym przypadku. Dodanie 10% ma na celu uwzględnienie ewentualnych strat materiału podczas krojenia oraz szwów, co jest standardową praktyką w krawiectwie. W praktyce, przy szyciu spodni, ważne jest, aby zapewnić odpowiednią ilość materiału, ponieważ różnice w długości nóg czy dodatkowe elementy, takie jak podszewki czy mankiety, mogą wymagać większej ilości tkaniny. Warto również pamiętać o szerokości tkaniny, która wynosi 150 cm, co zapewnia odpowiednią ilość materiału do kroju. W branży mody stosowanie takich wyliczeń jest kluczowe dla zminimalizowania odpadów materiałowych oraz dla efektywnego zarządzania zapasami.
Wybór innych opcji wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące obliczania zużycia tkaniny. Odpowiedzi takie jak 176 cm + 20% sugerują, że całkowita długość ciała klienta jest kluczowym czynnikiem w procesie obliczania tkaniny. Jednakże, przy szyciu spodni, to długość nogawki, a nie całkowita wysokość, jest znacząca. Wysokość ciała ma wpływ na dopasowanie, ale przy obliczeniach materiałowych kluczowa jest długość nogawki, która w tym przypadku wynosi 110 cm. W dodatku, dodawanie zbyt wysokiego procentu, jak 20%, może prowadzić do nadmiernego zużycia materiału, co jest nieefektywne i zwiększa koszty produkcji. Ponadto, obliczenia te powinny uwzględniać standardowe praktyki branżowe, które zalecają dodawanie od 5% do 10% dla strat materiału. Wybór 176 cm + 10% czy 110 cm + 20% z kolei nie odnosi się do rzeczywistych wymagań materiałowych dla spodni, co może prowadzić do problemów w procesie produkcyjnym. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kluczowe w obliczeniach jest odniesienie się do długości nogawki, a nie wysokości postaci, oraz stosowanie odpowiednich procentów, aby zminimalizować odpady i optymalizować koszty.