Rozgałęźnik aktywny ARA-1/3F z tej karty katalogowej jest typowym urządzeniem do instalacji telewizji naziemnej. Widać to od razu po kilku parametrach. Po pierwsze, zakres częstotliwości 40–862 MHz oraz oznaczenie pasma 1–69 odpowiada klasycznym kanałom TV naziemnej w paśmie VHF i UHF. Dla DVB-T/DVB-T2 właśnie ten zakres jest używany w standardowych instalacjach zbiorczych i domowych. Gdyby to był sprzęt do telewizji satelitarnej, widniałby zakres rzędu 950–2150 MHz i zwykle opis typu „SAT” lub „IF”. Moim zdaniem bardzo charakterystyczne jest też to, że mamy jedno wejście i trzy wyjścia o określonym wzmocnieniu i maksymalnym poziomie wyjściowym w dBµV. Takie aktywne rozgałęźniki stosuje się np. w domowej instalacji RTV, gdzie z jednej anteny naziemnej rozprowadzamy sygnał do kilku gniazd abonenckich. Wzmacniacz wbudowany w rozgałęźnik kompensuje tłumienie przewodów koncentrycznych oraz samych rozgałęzień, dzięki czemu na każdym wyjściu poziom sygnału mieści się w zalecanym przedziale, zwykle ok. 60–80 dBµV dla DVB-T według dobrych praktyk branżowych. Współczynnik szumów < 2 dB pokazuje, że urządzenie jest zaprojektowane z myślą o poprawie stosunku sygnał/szum, a nie tylko „pompowaniu” poziomu. To ważne, bo w telewizji naziemnej mamy często słabsze sygnały, wrażliwe na zakłócenia. Nierówne wzmocnienie na wyjściach (A/B vs C) pozwala z kolei dopasować długości kabli: na dłuższy odcinek dajemy wyjście o większym wzmocnieniu. W praktyce takie aktywne rozgałęźniki montuje się w skrzynce multimedialnej, na strychu albo przy wejściu kabla z anteny i dalej rozprowadza się sygnał do pokojów. To jest bardzo typowe rozwiązanie w nowoczesnych instalacjach RTV w domach jednorodzinnych i małych budynkach wielorodzinnych.
Patrząc na tę kartę katalogową, łatwo się pomylić, jeżeli ktoś wrzuca do jednego worka wszystkie instalacje na kablu koncentrycznym. Z mojego doświadczenia jednym z częstszych błędów jest założenie, że skoro jest F-ka i wygląda jak „jakiś wzmacniacz”, to na pewno nada się do satelity, monitoringu analogowego albo nawet IP. Niestety tak to nie działa. Kluczowy parametr to zakres częstotliwości 40–862 MHz oraz opis pasma 1–69. To jest typowy zakres dla telewizji naziemnej (analogowej kiedyś, teraz DVB-T/DVB-T2) w paśmie VHF/UHF. Dla telewizji satelitarnej pracuje się na sygnale po konwerterze LNB, czyli na tzw. IF SAT, zwykle 950–2150 MHz. Urządzenia satelitarne mają więc wyraźnie inny zakres pracy i są specjalnie oznaczane jako multiswitche, rozgałęźniki SAT/TV, diseqc itp. Użycie rozgałęźnika tylko do 862 MHz w instalacji satelitarnej spowoduje silne tłumienie sygnału, brak niektórych transponderów i generalnie niestabilną pracę. To nie jest zgodne ani z praktyką montażową, ani z zaleceniami producentów osprzętu satelitarnego. Podobnie z systemami monitoringu analogowego. Starsze systemy CCTV na kablu koncentrycznym (np. CVBS, AHD, HD-CVI, HD-TVI) pracują na pojedynczych kanałach w paśmie wideo, a nie w strukturze kanałów telewizyjnych 1–69. Co ważne, w monitoringu stosuje się inne typy wzmacniaczy i dystrybutorów sygnału, które są projektowane pod konkretne standardy wideo, z naciskiem na impedancję, liniowość i odporność na przesterowanie przy ciągłym sygnale. Wpychanie sygnału CCTV przez rozgałęźnik od telewizji naziemnej to proszenie się o zniekształcenia, przesłuchy i ogólnie nieprzewidywalne efekty. Jeżeli chodzi o systemy monitoringu IP, to tutaj w ogóle wchodzimy w inne medium transmisyjne. Kamery IP działają w sieci Ethernet, zazwyczaj na skrętce UTP kategorii 5e/6, ewentualnie po światłowodzie. Sygnał jest pakietowy, cyfrowy, obsługiwany przez switche sieciowe, routery, PoE, a nie przez wzmacniacze RF w paśmie do 862 MHz. Ten rozgałęźnik aktywny nie ma nic wspólnego z TCP/IP, adresacją sieciową, VLAN-ami czy zasilaniem PoE, więc użycie go w takim systemie po prostu nie ma sensu. Typowy błąd myślowy polega na tym, że ktoś patrzy na złącze F i zakłada uniwersalność: „koncentryk to koncentryk”. W dobrej praktyce instalatorskiej zawsze sprawdza się pasmo pracy, przeznaczenie (RTV, SAT, CCTV), poziomy sygnałów w dBµV i dopasowanie do standardu (DVB-T/T2, DVB-S/S2, PAL, IP). Ten konkretny model ARA-1/3F, z zakresem 40–862 MHz i parametrami typowymi dla RTV, jest po prostu urządzeniem do telewizji naziemnej i tylko w takim kontekście będzie działał poprawnie i zgodnie z założeniami producenta.