Kwalifikacja: INF.05 - Montaż i eksploatacja instalacji wewnątrzbudynkowych telewizji satelitarnej, kablowej i naziemnej

Reflektometria czasu przejścia (TDR) potrafi być na początku trochę myląca, bo na ekranie widzimy jedynie przebieg napięcia w funkcji czasu, a z tego trzeba wywnioskować, co się dzieje fizycznie z kablem. Typowy błąd polega na tym, że patrzymy na sam fakt pojawienia się odbicia, a nie na jego znak i charakter. Gdy końcówka kabla jest po prostu ucięta i pozostawiona w powietrzu, mamy do czynienia z tzw. otwartym zakończeniem. Impedancja na końcu rośnie wtedy do nieskończoności, i fala odbita pojawia się w tej samej fazie co fala padająca. Na reflektogramie oznacza to wyraźny skok w górę względem poziomu linii, bez odwrócenia kierunku. Na rysunku w zadaniu widać jednak impuls „schodzący w dół”, czyli odbicie z odwróceniem fazy, co jest typowe właśnie dla zwarcia, a nie dla przerwy. Zawilgocenie kabla czy miejscowe uszkodzenie dielektryka powoduje zwykle rozmyte, stopniowe zmiany impedancji, a nie jedno ostre odbicie. Na reflektogramie przy zawilgoceniu widzi się falisty, nieregularny przebieg, czasem kilka drobnych odbić, ale bez tak wyraźnego, pojedynczego impulsu o dużej amplitudzie na samym końcu linii. To bardziej przypomina strefę strat i rozłożonej zmiany parametrów niż punktowe zdarzenie. Rozgałęzienie kabla (trójnik, odgałęźnik RTV, splitter) z kolei tworzy tzw. nieciągłość impedancji falowej. Jeżeli odgałęzienie nie jest poprawnie dopasowane (brak terminatorów, złe wartości impedancji), reflektogram pokazuje zwykle najpierw zmianę w jedną stronę, potem częściowy powrót, czasem kilka odbić wynikających z propagacji po dodatkowych gałęziach. Wygląda to bardziej jak kilka schodków niż jeden głęboki dołek czy górka. W praktyce, zgodnie z dobrą praktyką pomiarową opisującą interpretację TDR, kluczowy jest znak odbicia: dodatni skok oznacza wzrost impedancji (przerwa, odłączenie obciążenia), ujemny – spadek impedancji (zwarcie, zwarcie do ekranu, bardzo niskoomowe obciążenie). Mylenie zwarcia z ucięciem kabla bierze się zwykle z tego, że w obu przypadkach „coś jest nie tak na końcu linii”, ale fizycznie zjawiska są odwrotne. Dlatego warto kojarzyć prostą zasadę: góra – otwarty, dół – zwarty. Z mojego doświadczenia, dopiero świadome patrzenie na kształt i kierunek odbicia pozwala naprawdę wykorzystać reflektometr jako profesjonalne narzędzie diagnostyczne, a nie tylko „pikanie”, że kabel jest uszkodzony.