Kwalifikacja: INF.06 - Montaż i eksploatacja szerokopasmowych sieci kablowych pozabudynkowych
Alarmy generowane przez urządzenia cyfrowych sieci rozległych, uporządkowane od najważniejszego do najmniej ważnego, to:
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowa kolejność priorytetów alarmów w urządzeniach cyfrowych sieci rozległych to: Critical, Major, Minor, Warning. Ten schemat jest zgodny z powszechnie stosowaną klasyfikacją w systemach zarządzania siecią (NMS), opartą chociażby na praktykach ITU-T i typowych implementacjach SNMP w routerach, przełącznikach czy urządzeniach transmisyjnych (MPLS, SDH, DWDM). Alarm typu Critical oznacza stan krytyczny – zwykle całkowitą utratę funkcjonalności elementu sieci lub usługi, np. brak zasilania głównego, awarię modułu kontrolera, przerwanie głównego łącza WAN, utratę synchronizacji w całym węźle. W praktyce takie zdarzenia wymagają natychmiastowej reakcji, często z udziałem pogotowia serwisowego lub przełączenia ruchu na ścieżki zapasowe. Alarm Major sygnalizuje poważne zakłócenie działania, ale zwykle nie całkowity zanik usługi. Może to być np. awaria jednego z redundantnych modułów, przeciążenie interfejsu, wysoki poziom błędów na łączu, uszkodzenie jednego z zasilaczy przy zachowaniu pracy z drugiego. Z mojego doświadczenia w utrzymaniu sieci, Major to już taki stan „czerwonej lampki”, ale sieć jeszcze wisi i klienci czasem nawet tego nie widzą od razu. Alarm Minor oznacza problem o mniejszym wpływie na działanie – np. chwilowe przekroczenia progów jakości, ostrzeżenia o zbliżaniu się do limitu przepustowości, błędy na interfejsie, które jeszcze nie rozwalają usługi. Tu zwykle planuje się interwencję, ale nie trzeba jej robić natychmiast, raczej w oknie serwisowym. Warning to najniższy poziom – bardziej informacja ostrzegawcza, że coś może się stać w przyszłości, np. rosnące opóźnienia, niewielkie fluktuacje parametrów linii, lekko podwyższona temperatura modułu. Dobre praktyki mówią, żeby w systemach monitoringu odpowiednio mapować te poziomy na kolory i reakcje: Critical – czerwony i alarm dźwiękowy, Major – pomarańczowy, Minor – żółty, Warning – niebieski lub jasny żółty. Dzięki temu dyspozytor NOC od razu wie, czym musi zająć się w pierwszej kolejności. Taka hierarchia pomaga też w SLA – przy incydentach Critical i Major czas reakcji jest zwykle zapisany w umowie z klientem, a Minor i Warning są traktowane bardziej jako sygnały do planowania prac utrzymaniowych.