Kwalifikacja: INF.06 - Montaż i eksploatacja szerokopasmowych sieci kablowych pozabudynkowych

W sieciach HFC bardzo łatwo pomylić pojęcia i przypisać transmisji optycznej cechy, które wynikają raczej z ogólnej poprawy projektu sieci niż z samego faktu użycia światłowodu. Częsty skrót myślowy polega na tym, że skoro światłowód jest „lepszy”, to poprawia wszystko naraz: odstęp od szumów, zniekształcenia i poziomy sygnału w gniazdach. W praktyce wygląda to trochę inaczej i warto to sobie poukładać. Światłowód jest medium pasywnym o bardzo małym tłumieniu i dużej odporności na zakłócenia zewnętrzne. To powoduje, że możemy przesłać sygnał na dużo większą odległość bez potrzeby stawiania po drodze wielu wzmacniaczy koncentrycznych. Czyli główna, bezpośrednia korzyść to zwiększenie zasięgu sieci i uproszczenie topologii. Natomiast odstęp od szumów i od zniekształceń w sieci HFC jest w dużej mierze determinowany przez jakość urządzeń aktywnych: nadajników optycznych, odbiorników, wzmacniaczy RF, a także przez sposób modulacji (DOCSIS, QAM) i dopasowanie poziomów sygnałów. Owszem, dobrze zaprojektowana sieć światłowodowa może pośrednio pomóc w utrzymaniu lepszego SNR, bo nie dokładamy kolejnych stopni wzmacniania na długich odcinkach, ale sama obecność światłowodu nie jest automatyczną „magiczna” poprawą odstępu od szumów czy zniekształceń. To jest bardziej kwestia całej architektury, zgodności z zaleceniami np. SCTE, DOCSIS PHY Requirements, właściwego budżetu mocy i intermodulacji. Podobnie z poziomem sygnału w gniazdach abonenckich – ten poziom ustala się poprzez odpowiednie ustawienie wzmacniaczy, odgałęźników i tłumików w sieci koncentrycznej. Światłowód nie „podbija” sygnału na wyjściu u klienta, on tylko dostarcza go z headendu do węzła optycznego z minimalnym tłumieniem. Dalej obowiązują tradycyjne zasady: poziom w gnieździe musi się mieścić w określonym zakresie (np. według lokalnych wytycznych operatora czy norm branżowych), a za to odpowiada projekt sieci poziomej i pionowej w budynku, a nie sama transmisja optyczna. Typowy błąd myślowy polega więc na utożsamianiu „światłowód = lepsza jakość wszystkiego”, zamiast spojrzeć, za co dokładnie odpowiada każde ogniwo łańcucha transmisji. Transmisja optyczna daje przede wszystkim duży zasięg i odporność na zakłócenia zewnętrzne, natomiast odstęp od szumów, zniekształcenia i poziomy w gniazdach to efekt świadomego, precyzyjnego projektowania całej sieci HFC.