Kwalifikacja: INF.06 - Montaż i eksploatacja szerokopasmowych sieci kablowych pozabudynkowych

W tym pytaniu sedno sprawy tkwi w rozróżnieniu usług „na życzenie” od usług „na żywo” oraz od rozwiązań czysto sieciowych czy głosowych. Łatwo się tu pomylić, bo wszystkie nazwy brzmią dość specjalistycznie, a w praktyce często pojawiają się razem w dokumentacji operatorów. IMS, czyli IP Multimedia Subsystem, to w rzeczywistości nie jest konkretna usługa typu wideo na żądanie, tylko rozbudowana architektura sieciowa opisana w standardach 3GPP. Służy ona do realizacji różnych usług multimedialnych w sieciach IP, takich jak VoLTE, wideorozmowy, usługi RCS i inne. IMS jest „platformą”, fundamentem dla wielu usług, ale samo przypisanie IMS do abonenta nie daje mu od razu możliwości oglądania filmów w dowolnym czasie. To trochę jak z systemem operacyjnym – jest niezbędny, ale sam w sobie nie jest filmem czy serialem. Kolejne często mylące pojęcie to BTV, czyli Broadcast TV. Tutaj mamy do czynienia z klasycznym modelem telewizji nadawczej: ramówka, kanały, stałe godziny emisji. Strumienie są przesyłane multicastowo lub broadcastowo do wielu użytkowników jednocześnie, a abonent może co najwyżej przełączać kanały, ewentualnie korzystać z funkcji typu timeshift, jeśli operator to wdroży. To jednak nadal nie jest pełnoprawne VoD, bo użytkownik nie wybiera dowolnego materiału z biblioteki w dowolnym czasie, tylko ogląda to, co jest nadawane. Zdarza się, że uczniowie utożsamiają każdą telewizję w sieci IP z VoD, ale to skrót myślowy, który w technice potrafi mocno namieszać. Centrex z kolei to zupełnie inna bajka – jest to usługa telefonii korporacyjnej, gdzie funkcje centrali PBX (przełączanie połączeń, numery wewnętrzne, grupy wywoławcze) są realizowane w sieci operatora, a nie w fizycznej centrali u klienta. Bardzo przydatne w firmach, ale nie ma to nic wspólnego z udostępnianiem materiałów wideo na żądanie. Typowy błąd myślowy polega tutaj na tym, że ktoś kojarzy Centrex z „usługą dodaną” i automatycznie zakłada, że każda zaawansowana usługa abonenta może obsługiwać wideo. Tymczasem tylko VoD wprost spełnia warunek z treści zadania: dostęp do materiałów audio/wideo w wybranym przez użytkownika czasie, późniejszym niż czas emisji. W praktyce operatorzy często łączą VoD z BTV i z platformami IMS, ale warto jasno oddzielić: IMS – architektura, BTV – telewizja nadawcza, Centrex – telefonia biznesowa, a VoD – wideo na życzenie.